موعود پایگاه اینترنتی موعود
سوگند یاد می‌کنم سوگندی که تخلف ندارد براینکه اگر خداوند من و تو را در میدان نبرد گرد آورد و مقدرات من و تو را در پیکار با یکدیگر کشاند آنقدر در برابر تو بمانم تا خداوند میان ما حکم فرماید که او بهترین حاکمان است.
از نامه های امام علی علیه السلام به معاویه لعنت الله علیه؛
اما بعد خداوند سبحان دنیا رامقدمه برای مابعد آن [ آخرت ] قرار داده و اهل دنیا را در بوته امتحان در آورده تا روشن شود کدام یک بهتر عمل می‌کنند ما برای دنیا آفریده نشده ایم و تنها برای کوشش و تلاش در آن مامور نگشته ایم.
ما در دنیا آمده ایم تا به وسیله آن آزمایش شویم خداوند مرا به تو و تو را به وسیله من در معرض امتحان در آورده و هر کدام ما را حجت بر دیگری ساخته . تو به دنیا رو آوردی و تفسیر قرآن را بر خلاف حق وسیله رسیدن به دنیا ساختی و مرا در برابر چیزی مؤاخذه می‌کنی که دست و زبانم هرگز به آن آلوده نشده [ اشاره به قتل عثمان است ] تو و اهل شام آن را دست آویز کرده اید و به من نسبت داده اید تا آنجا که عالمان شما جاهلانتان را و آنها که سر کارند از کارافتادگان شما را به آن تشویق می‌کنند.
از خدابترس و با شیطان که در رام کردنت می‌کوشد ستیزه کن و روی خویش را به سوی آخرت که راه من و تو است بگردان و بترس از آنکه خداوند تو را بزودی به یک بلای کوبنده که ریشه ات را بزند و دنباله ات را قطع کند دچار سازد.
من برای تو سوگند یاد می‌کنم سوگندی که تخلف ندارد براینکه اگر خداوند من و تو را در میدان نبرد گرد آورد و مقدرات من و تو را در پیکار با یکدیگر کشاند آنقدر در برابر تو بمانم تا خداوند میان ما حکم فرماید که او بهترین حاکمان است [اشاره به اینکه از دست من نجات نخواهی یافت ].
متن حدیث:
و من کتاب له علیه السلام الی معاویه اما بعد، فان الله سبحانه قد جعل الدنیا لما بعدها، وابتلی فیها اهلها، لیعلم ایهم احسن عملا، و لسنا للدنیا خلقنا، و لا بالسعی فیها امرنا، و انما وضعنا فیها لنبتلی بها، و قد ابتلانی الله بک و ابتلاک بی : فجعل احدنا حجه علی الاخر، فعدوت علی الدنیا بتاویل القرآن، فطلبتنی بما لم تجن یدی و لا لسانی، و عصیته انت و اهل الشام بی، و الب عالمکم جاهلکم، و قائمکم قاعدکم، فاتق الله فی نفسک، و نازع الشیطان قیادک، و اصرف الی الاخره وجهک، فهی طریقنا و طریقک، و احذر ان یصیبک الله منه بعاجل قارعه تمس الاصل و تقطع الدابر، فانی اولی لک بالله الیه غیر فاجره، لئن جمعتنی و ایاک جوامع الاقدار لا ازال بباحتک حتی یحکم الله بیننا و هو خیر الحاکمین.
«نهج البلاغه، نامه ۵۵»
_____
مشرق
