این دعاهای ماه رجب و شعبان برای آن است تا انسان را هم شایسته کند که مهمان خدا شود هم شایسته کند که مهماندار خدا شود.
آیت الله جوادی آملی در گفتاری به بیان فضیلت ماه شعبان المعظم پرداختند.
وجود مبارک امام سجاد علیه السلام، دعا و زیارت ایشان با تعلیم آمیخته است. آن امام همام در لا به لای دعا همان ﴿یُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَهَ﴾ را بیان میکردند.
در صلوات شعبانیه، انسان خود را در سایه رحمت بی انتهایی که خدا نصیب پیامبر می کند، مشمول ادعیه سِعه رحمت ذات اقدس الهی می نماید. در این دعا به خداوند عرض میکنیم که پیامبر صلی الله علیه وآله را شفیع ما قرار بده؛ «وَاجْعَلْهُ لی شَفیعاً مُشَفَّعاً وَطَریقاً اِلَیْکَ مَهیَعاً»؛ در این جمله حضرت سجاد علیه السلام به خدا عرض می کند: خدایا این ماه، ماه پیامبر و صدر و ذیل این ماه، رحمت است و رحمت بودنِ صدر و ذیل این ماه برای این است که نبیّ رحمت شب ها را به نماز و روزها را به روزه میگذراند. یعنی این زمان را، این متزمّن پربرکت کرد؛ همان طوری که مکان را، این متمکّن پربرکت میکند.
دلایل عظمت و رحمت ماه شعبان
شب و روز ماه شعبان با عبادت پیغمبر زینت گرفت؛ یعنی سنّت و عادت مستمرّ ایشان این بود که شب ها را زنده می داشت و روزها را روزه میگرفت؛ و لذا این پیامبر است که این این ماه را ماه رحمت کرده است.
در همین دعای نورانی، وجود مبارک امام سجاد سلام الله علیه به ما آموخت که بگوییم: خدایا اولاً ما را همراه و در کنار پیامبر قرار بده؛ ثانیاً نبوّت، رسالت و وحی ایشان را برای من یک طریقِ باز قرار بده که من اگر بخواهم آن را بپیمایم هیچ کسی مزاحم من نباشد.
خدمت به وحی و نبوت بهترین راه رسیدن به مقصد الهی
اگر کسی واقعاً در خدمت وحی و نبوّت بود، این شخص یک طریق مهیعه و راحت دارد، که نه بیراهه میرود نه راه کسی را می بندد و اگر ـ خدای ناکرده ـ مشکلی داشت این راه بسته میشود و این راهِ بسته به مقصد نمیرسد؛ همان که فرمود: ﴿فَهُمْ فِی رَیْبِهِمْ یَتَرَدَّدُونَ﴾؛ شک و تردید باعث عجز است؛ ولی اگر انسان وارد یک طریق مهیعه شد، مرتب بدون مزاحمت به مقصد می رسد.
مهمان خدا و مهماندار او
این دعاهای ماه رجب و شعبان برای آن است که انسان را هم شایسته کند که مهمان خدا شود هم شایسته کند که مهماندار خدا شود؛ در این معامله، سود کلاً مال انسان است؛ چون گاهی خدای سبحان مبایعه میکند، خرید و فروش می کند و با انسان گفتگو دارد چه اینکه در مناجات شعبانیه همین است.
اما خدا مهمان ما باشد یعنی چه؟؛ نخست: ما چه داریم که او را مهمان کنیم؛ دوم این که: چه وقت او مهمان ما میشود؟!. این در حدیث قدسی آمده است که «انا عند المنکسره قلوبهم» یعنی خدای سبحان مهمان دلهای شکسته است و آن انکسار، آن فقر، آن خضوع، آن خشوع، آن بندگی خالص را خدا می پذیرد؛ این «انا عند المنکسره قلوبهم» جزء مصادیق مهمان شدن خدا نسبت به دلها است.
________________________________________
پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت الله العظمی جوادی آملی