انتظار شهیدان

یکی از بستگان نزدیک شهید بزرگوار «امان‌الله خرّمی» نقل می‌کرد که، مدتی در این فکر و اندیشه بودم که بهترین عملی که موجب رضایت شهدا از ما می‌شود چیست؟

به همین منظور، در روز تاسوعا قصد کردم که به گلزار شهدا، سر قبر شهید خرّمی و دیگر شهیدان بروم و ضمن قرائت فاتحه با التجا و التماس متوسل به این بزرگواران بشوم تا شاید در فهم و درک این موضوع به بنده نظر لطف و عنایتی کنند. تا اینکه در شب عاشورای همان سال با آنکه من عادت داشتم هر سال عاشورا را تا صبح بیدار بمانم و به اصطلاح شب زنده‌داری کنم، ولی آن شب عاشورای به یادماندنی از قضا خوابم برد، در حالی که خستگی عجیبی تمام بدنم را فرا گرفته بود، به هر حال به خواب رفتم. در عالم رؤیا دیدم که کنار ورودی گلزار شهدا ایستاده‌ام. تمامی‌شهدا را می‌دیدم که در محوطه گلزار رفت و آمد داشتند. برایم خیلی عجیب بود. داخل گلزار شهدا شدم. دیدم شهید سعیدی و شهید حاج ناصر رسولی با تبسم شیرینی سلام کردند و گفتند: سؤالی را که داری از امان الله بپرس (منظور شهید خرّمی) و برو زیرا امشب آقا امام زمان (ع) با ما مجلس خصوصی دارند. همان لحظه دیدم شهید امان الله خرّمی آمدند و گفتند:

آقا امام زمان(ع) و نائبش را تنها نگذارید و با اعمال نیک و دعای از دل برخاسته، برای ظهورش دعا کنید.
بعد از تمام شدن صحبت‌های شهید خرّمی، از توجهشان بسیار تشکر کردم و هنگام خداحافظی، شهید سعیدی سه بار فرمودند:

دعا برای فرج آقا را فراموش نکنید.
در این هنگام از خواب بیدار شدم. آری آنچه شهدا را راضی می‌کند دعای برای فرج امام زمان ـ روحی له الفداء ـ است.

ماهنامه موعود شماره ۹۱

پی‌نوشت:
٭ برگرفته از کتاب: امام زمان(ع) و شهدا، نوشته سلیم جعفری.