موعود پایگاه اینترنتی موعود
به گزارش موعود، امام صادق(علیه السلام) می فرماید: خداوند حضرت قائم(علیه السلام) را با سه لشکر یاری می دهد؛ فرشتگان، مومنان و رعب … ترس و وحشت از قدرت های مهدی(علیه السلام) پیشاپیش سپاهیانش به فاصله یک ماه و از پشت سر آنها به فاصله یک ماه در حرکت است.
یکی از پرسش هایی که ذهن بیشتر انسان ها را به خود مشغول کرده، آن است که امام زمان(علیه السلام) چگونه نظام های سیاسی گوناگون را که دارای افکار و توانایی های مختلفی هستند، از میان برمی دارد و نظام واحد جهانی تشکیل می دهد؟
سیستم و برنامه حکومتی آن حضرت(عجل الله تعالی فرجه الشریف) چگونه است که در آن ظلم و ستمی در جهان نخواهد بود؛ فسادی صورت نمی‌گیرد و گرسنه ای یافت نمی‌شود؟
امدادهای غیبی
هر چند در روایات بسیاری جنگ های پس از ظهور حضرت مهدی(علیه السلام) به نیروهای رزمی ای نسبت داده شده است که از سراسر جهان به یاری حضرت می‌شتابند اما پیروز شدن بر تمام جهان با توجه به پیشرفت علم و صنایع نظامی قبل از ظهور حضرت کاری دشوار و محال است مگر آنکه به رهبری شخصی که از سوی خداوند یاری می‌شود، انجام گیرد.
امدادهای الهی گاهی در قدرتی است که خداوند به حضرت داده است و با انجام کراماتی حضرت مشکلات را از سر راه بر می دارد و یا به وسیله رعب و ترسی است که خداوند در دل دشمن ایجاد می‌کند و یا اینکه خداوند ملائکه را به یاری حضرت می فرستد.
در برخی از روایات سخن از نیروهایی است که دارای خصوصیات فرشتگان هستند و منتظر حضرتند تا او را یاری کنند و از تابوت و اشیایی که در آن است نیز به عنوان وسیله ای دیگر برای نصرت و یاری حضرت مهدی(علیه السلام) نام برده شده است.
رعب و ترس، سلاح امام عصر
امام صادق(علیه السلام) می فرماید: قائم ما اهل بیت با ترس و رعب یاری می‌شود. نیز می فرماید: خداوند حضرت قائم(علیه السلام) را با سه لشکر یاری می دهد؛ فرشتگان، مومنان و رعب (ترس انداختن در دل دشمن)
امام باقر(علیه السلام) در این زمینه می فرماید: ترس و وحشت از قدرت های مهدی(علیه السلام) پیشاپیش سپاهیانش به فاصله یک ماه و از پشت سر آنها به فاصله یک ماه در حرکت است.
همچنین آن حضرت می فرماید: ترس و رعب پیشاپیش پرچم حضرت مهدی(علیه السلام) به فاصله یک ماه و از پشت سر به فاصله یک ماه و از سمت راست به فاصله یک ماه و از سمت چپ نیز به فاصله یک ماه در حرکت است.
از این روایات استفاده می‌شود که وقتی حضرت مهدی(علیه السلام) جایی را قصد کند دشمن پیشاپیش دچار ترس و وحشت شده و توان رویارویی و ایستادگی در برابر سپاهیان حضرت را از دست می دهد همچنین وقتی لشکریان از جایی حرکت می‌کنند کسی جرات شورش را ندارد زیرا دشمن از لشکریان حضرت دچار وحشت می‌شود. این تفسیر و توجیه با ظاهر بعضی از روایات که پیش تر گفته شد نیز منافات دارد.
منبع: شبستان
