موعود پایگاه اینترنتی موعود
«ایران مجهز به سلاح هسته ای به‌اندازه ۵۰ کره شمالی خطرناک است و قطعا ایران از سوریه نیز بارها خطرناک تر است؛ اما اکنون اجازه تبدیل شدن به یک قدرت هسته ای در آینده به ایران اعطا شده است…»
، روزنامه آمریکایی وال استریت ژورنال (WSJ) با انتشار یادداشتی ضد ایرانی تحت عنوان “ایران به تنهایی تهدیدی بزرگ تر از کره شمالی و سوریه روی هم است” به فضا سازی علیه کشورمان پرداخته است.
باوجود محدودیت های گسترده ای که آمریکا و متحدانش به ناحق بر برنامه هسته ای کشورمان اعمال کردند تا در مقابل آن، تحریم های ظالمانه خود را مقداری کاهش دهند، هنوز رسانه های آمریکایی از تهدید بزرگ برنامه هسته ای ایران می نویسند و توافق هسته ای را شکستی بزرگ برای آمریکا می خوانند که امنیت جهان را تهدید کرده و جان میلیون ها انسان را در مخاطره قرار می دهد!
در این یادداشت که توسط مایکل اورن، سفیر سابق رژیم صهیونیستی در واشنگتن، نوشته شده است، می خوانیم:
«آمریکا توافق هایی با سه کشور سرکش برای محدود سازی برنامه های غیر متعارف نظامی این کشور ها به امضا رساند است. دو مورد از این کشورها -سوریه و کره شمالی- با گستاخی و بی پروایی توافق های خود را زیر پا گذاشته‌اند و موجب واکنش های تند و تغییر دهنده بازی از سوی پرزیدنت دونالد ترامپ شده‌اند.
اما توافق با کشور سوم یعنی ایران آنچنان ذاتا ناقص و معیوب است که تهران اصلا نیازی به زیرپا گذاشتن این توافق ندارد. محترم شماردن این توافق نیز برای در خطر انداختن جان میلیون ها انسان کافی است.
چارچوب توافقنامه با کره شمالی و سوریه به ترتیب در سال ۱۹۹۴ و ۲۰۱۳ نهایی شد. این دو توافقنامه از جهات مختلفی با هم شبیه هستند. هر دو توافق تایید می‌کردند که حکومت های یاد شده به سلاح های کشتار جمعی دست یافته‌اند و یا دست کم ابزار تولید آن را در اختیار دارند. در هر دو توافق مفروض بود که این حکومت ها زرادخانه های خود را بر اساس یک معاهده بین المللی تسلیم خواهند کرد و درهای تاسیسات خود را به روی ناظران خواهند گشود. و همچنین باورها بر این حکومت ها با وارد شدن در فضای مذاکره و توافق، می توانند وارد جامعه جهانی شوند.
اما تمام آن مفروضات اشتباه بود. کره شمالی پس از خارج شدن از معاهده منع گسترش تسلیحات هسته ای، پنج سلاح هسته ای را آزمایش کرده و برنامه موشک های بین قاره ای خود -که قادر به حمل کلاهک های هسته ای است- را گسترش داده است. بشار اسد نیز کمتر از یک سال پس از امضای توافقنامه آن را زیر پا گذاشت؛ کره شمالی و سوریه که با عدم واکنش آمریکا جسورتر شده و از حمایت دیگر قدرت ها نیز برخوردار بودند، با مصونیت کامل تعهداتشان را شکستند.
اما دولت ترامپ با حمله موشکی به پایگاه هوایی سوریه و اعزام یک گروه ضربت از نیروی دریایی آمریکا برای گشت زنی در نزدیکی سواحل کره شمالی، از توافقنامه ها پشتیبانی کرده و به متخلفان اخطار جدی داده است. این تاکید مجدد بر قدرت و جایگاه ایالات متحده مورد استقبال تمامی متحدان آمریکا قرار گرفته است اما برای اسرائیل خطرناک ترین توافق در میان این توافقات، توافق هسته ای ایران است که تنها با گذشت یک دهه و منقضی شدن آن، تهدیدی وجودی برای اسرائیل ظاهر خواهد شد.
مانند توافقات صورت گرفته با کره شمالی و سوریه، انتظار می رفت که برنامه جامع اقدام مشترک موجب باز شدن تاسیسات ایران بر روی بازرسان شود و این کشور پس از توافق هسته ای رفتارهای خود را تعدیل کرده و به جامعه جهانی بپیوندند. اما باید گفت ایران برخلاف کره شمالی و سوریه، بزرگترین کشور حامی از تروریسم بوده و به صورت سیستماتیک در رابطه با برنامه سلاح های غیر متعارف ۳۰ ساله خود دروغ گفته است و برخلاف پیونگ یانگ و دمشق که به طور دائم از دستیابی به سلاح های کشتار جمعی منع شده‌اند، تهران می تواند بلافاصله پس از منقضی شدن توافق هسته ای در دهه ۲۰۲۰، به صورت مشروع و سریع به ساخت این تسلیحات بپردازد.
همانطور که بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل گفته است، ایران مجهز به سلاح هسته ای به‌اندازه ۵۰ کره شمالی خطرناک است و قطعا ایران از سوریه نیز بارها خطرناک تر است. اما اکنون اجازه تبدیل شدن به یک قدرت هسته ای در آینده به ایران اعطا شده است.
اما آمریکا و متحدانش چگونه می توانند از این فاجعه جلوگیری کنند؟ گام های زیادی محتمل است؛ ایران باید به خاطر قراردادهایی که زیرپا گذاشته است مجازات شود؛ تحریم های باقی مانده آمریکا نیز باید به صورت قاطعانه به اجرا در بیاید و کنگره باید قوانین تنبیهی بیشتری علیه ایران وضع نماید. از سوی دیگر باید یک رابطه محکم میان برجام و حمایت ایران از تروریسم و وعده نابودی اسرائیل و براندازی حکومت های عربی حامی آمریکا برقرار شود؛ تا زمانی که ایران به صدور تروریسم ادامه می دهد نباید هیچ گونه محدودیت اعمال شده بر برنامه هسته ای این کشور منقضی شود.»
