ربا یکی از گناهان کبیره است.

مقصود از “ربا” یی که در قرآن، مورد سرزنش شدید و نهی، واقع شده؛ و در فقه اسلامی حرام است؛ یکی همین معنای متعارف است که در میان همه جوامع شناخته شده است؛ و آن اینکه یک نفر به دیگری پولی را به عنوان قرض بدهد، به شرط اینکه بدهکار مبلغ زیادتری را بپردازد که در فقه به آن ربای قرضی گفته می‌شود.

و دیگری این است که دو کالا از اجناسی که با وزن یا پیمانه خرید و فروش می‌شوند که اگر در معامله پایاپای (کالا به کالا) هر دو از یک جنس باشند و یکی از دیگری زیادی داشته باشد، رباست.

البته خداوند در ربا استثنائی هم قائل شده است که آن حلال بودن ربا بین ربا گرفتن مسلمانان از کفاری که در پناه اسلام نیستند، ربا بین پدر و فرزند، ربا بین زن و شوهر است.

ادامه دارد…