موعود پایگاه اینترنتی موعود
دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ، وضعیت مسلمانان آمریکا را در مقایسه با گذشته با دشواری بیشتری روبرو ساخته است. گزارش گاردین، روایت سختی های یک مسلمانان پاکستانی از احداث یک مسجد در ایالت ثروتمند نیوجرسی است.
به گزارش موعود روایت مهاجران مسلمانی که برای کار و زندگی به آمریکا می آیند هرکدام حاکی از ماجراهای مختلفی است که بر سر این افراد در مقابله با فرهنگ و شرایط جدید معاش گذشته است. محمد علی چاودرای، یکی از این افراد است که به عنوان اقتصاددان زاده پاکستان برای کار اجرایی در شرکت مخابراتی AT & T به آمریکا آمد. او با باور قلبی در مورد روایتی که آمریکایی ها از ملت خود می‌گویند به این کشور آمد؛ اینکه آمریکا همواره از رهگذر تغییر قوی تر شده است و همه را در فرایند همسان سازی در خود غرق می‌کند.
چاودرای و همسر ایتالیایی اش به همراه سه فرزند در مرکز ایالت نیوجرسی زندگی می‌کنند. او همراستا با ارزش های جماعتی که انتخاب کرده است به عضویت فعال در حزب جمهوری خواه محلی درآمد و حضور مدنی فعالی دارد به طوری که در هیئت های منتخب متعددی فعالیت دارد. در سال ۲۰۰۴ و اوج گرفتن جنگ بوش در عراق، چاودری اولین فرد آمریکایی-پاکستانی بود که به عنوان شهردار آمریکا خدمت می‌کرد.
مدتی طولانی پس از آنکه چاودرای هم از شرکت AT & T و نیز سیاست های انتخاباتی بازنشسته شد به شدت به فعالیت های داوطلبانه روی آورد که بخش اعظم آن بر ایجاد و ترویج تساهل دینی مذهبی متمرکز بود. او سازمانی غیر انتفاعی و کوچک به نام مرکز فهم اسلام راه‌اندازی کرد و در دانشگاه های محلی به تدریس پرداخت.
او با وجود ۷۵ سال سن در حال حاضر، فوق العاده پر انرژی است و همیشه مثل یک سیاستمدار لباس می پوشد و پرچم کوچک آمریکا روی کت او برچسب خورده است. او حتی اگر اندک تعصبی در مورد محل زندگی اش داشته باشد به گفته خودش واضح و قابل رؤیت نیست. چاودرای علاوه بر سایر فعالیت ها اغلب در مورد اسلام تدریس می‌کند و درمکان های مختلف، از دانشگاه ها گرفته تا آکادمی ایالتی پلیس در نیوجرسی سخنرانی می‌کند.
همه چیز از ساخت یک مسجد شروع شد
هرچند این موضوع در سال ۲۰۱۱ تغییر کرد یعنی زمانی که دلیل جدیدی پیدا کرد: ساختن یک مسجد در بسکینگ ریج؛ جایی که زندگی می‌کند. چاودرای و دیگر مسلمانان محلی برای سال ها از مرکزی مردمی‌برای سرویس موقت روزهای جمعه استفاده می‌کردند. اما چاودرای متوجه شد که جامعه اسلامی‌بسکینگ ریج به مکانی دائمی‌برای عبادت نیاز دارد و موقعیت مکان مناسب برای این کار را شناسایی کرد: یک زمین چهار جریبی که اطرافش خانه استعماری هلندی قرار دارد. او کمی‌بعد از خریدن این مکان جعبه پستی در جلوی خانه نصب کرد تا ورود این جامعه اسلامی را به همگان اعلام کند. به گفته او تنش چندانی در این مورد پیش نیامد و همه چیز خوب پیش می رفت.
هرچند چیزی نگذشت که آن جعبه پستی توسط فردی شکسته شد. در چارچوب قوانین برنامه ریزی ایالت نیوجرسی، جامعه اسلامی‌باید تأیید دولت شهرداری برای ساخت مسجد را تأمین کند و چاودرای بنا به تجربه اش به عنوان یک مقام مردمی می دانست که این شهر به خاطر خانه های ظریف و تاریخی که به عصر استعمارگری باز می‌گردد به خودش مفتخر است و در برابر هرنوع توسعه جدید مقاومت می‌کند. اما در این مورد ماجرا متفاوت است، این خانه محلی برای عبادت بود و چاودرای نیز فردی شناخته شده برای این جماعت بود. به گفته خودش او انتظار هیچ منفعتی را نداشت، تنها انتظارش انصاف و عدالت بود اما چیزی که او را به تعجب واداشته بود وجود این همه نفرت بود.
این اتفاق مربوط به هفت سال پیش است، یعنی پیش از آنکه برخی از مردم شهر، گروهی را برای «توسعه مسئولانه» در مخالفت با این مسجد راه بیندازند، پیش از آنکه مسجد با مخالفت مواجه شود، پیش از آنکه چاودرای دادخواستی را مبنی بر تعصب دینی به دادگاه ببرد، پیش از آنکه اوباما این شهر را به نقض حقوق مدنی متهم کند و پیش از آنکه ترامپ تئوری های توطئه ضد اسلامی را به کاخ سفید ارائه کند. اما حالا چاودرای این شهر و آمریکا را بهتر می‌شناسد.
افزایش اسلام هراسی در آمریکا
تاریخه اسلام هراسی به مدت ها پیش تر از روی کار آمدن ترامپ باز می‌گردد. تضاد نژادی اغلب خودش را در جنگ های برنامه ریزی شده محلی کوچک و به ظاهر در انزوا بر سر طرح های پیشنهادی در مورد ساخت مساجد نشان می دهد. وزارت دادگستری آمریکا که در دوره کاری اوباما از حقوق مسلمانان دفاع می‌کرد شاهد افزایش این تنش ها در سال های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۶ بود. بسیاری از این نزاع ها در محله های محافظه کار اتفاق افتاد اما مکان های غیر منتظره ای مانند بسکینگ ریج که مردمی ثروتمند و تحصیل کرده در شمال شرقی آمریکا ساکن آن هستند نیز میزبان این مشاجرات بوده است. یکی از ساکنین این محل در اعتراض به ساخت این مسجد می‌گوید: همسایگانی که در نزدیکی این مسجد پیشنهادی ساکن هستند تمایلی به زندگی در کنار این پرستشگاه ندارند. آنها برای ده ها سال عضو منطقه مسکونی آرامی‌بوده‌اند و دوست ندارند زندگی روزمره خود را به فنا دهند!» در واقع ساکنان عقیده داشتند که آن مسجد نه تنها ترافیک و اغتشاش ایجاد خواهد کرد بلکه ارزش دارایی آنها را نیز به هم می زند. آنها در مورد تاکتیک هایی که چاودرای در نزاع دادگاه نیز به کار برده بود گلایه داشتند. برخی دیگر از اینکه چاودرای در کمپین پر هزینه ای مردم را متحجر خوانده بود اعتراض داشت و دیگری با اینکه در گذشته به چاودرای رأی داده بود اما اکنون دشمن سرسخت مسجد بود.
سؤال اینجاست که چطور یک نزاع بر سر دارایی شهری کوچک به جنگ مذهبی با حواشی حقوقی و نمادین برای تمامی مردم آمریکا ختم می‌شود؟ بخشی از جواب را می توان در قوانین پر پیچ و خم کاربری زمین در کشور آمریکا دانست که کنترل بسیار زیادی را به دولت های ایالتی و محلی می دهد و در مقابل مردم خشمگین را غضبناک تر می‌کند. بخش دیگر مر بوط به تمایل بسیار زیاد آمریکایی ها به دعوی قضایی است که ماهیت فرایند های حقوقی برخی از مخالفان را به حد افراط نزدیک می‌کند. اما نکته عمیقتر و تاریک تری نیز در میان است. بعضی از ساکنان منطقه به صورت علنی در مورد تئوری های توطئه اسلام هراسانه صحبت می‌کنند؛ نظیر این ایده که مسجد مورد نظر می خواهد به سبب مجاورت با یادبود ۱۱ سپتامبر در شهر پیغام پیروزی سر دهد.
به گفته چاودرای «گویا این انتخابات به مردم اجازه خیلی چیزها را داده است.» در دسامبر ۲۰۱۵، چند روز پس از آنکه یک زوج مسلمان ۱۴ نفر را در حمله ای تروریستی در کالیفرنیا به قتل رساندند و به فاصله کمی پس از آنکه نامزد جمهوری خواه، دونالد ترامپ طرح لغو تام و تمام مهاجرت مسلمانان را پیشنهاد کند، هیئت برنامه ریزی شهر رأی به رد این مسجد داد.
به رغم پیروزی ترامپ در انتخابات، چاودرای همچنان امید خود را بر برقراری عدالت از دست نداده است. این پرونده در حال حاضر در دادگاه باز است و این یعنی وزارت دادگستری به آسانی نمی تواند آن را کنار بگذارد.
معلوم نیست که ترامپ چه برنامه ای برای سیاست های وزارت دادگستری در مورد مشاجرات بر سر مساجد در آمریکا خواهد داشت. اما مبرهن است که دونالد ترامپ با اقدامات خود تنها دارد آتش این تنش ها را برافروخته تر می‌کند. با این حال چاودرای به گزارشگر گاردین می‌گوید: توصیه من به مردم مسلمان این شهر همیشه این بوده است که زمان پنهان کردن به سر رسیده است. شما باید جایی در بیرون از خانه برای حقوق خود مبارزه کنید.»
منبع: شفقنا
