موعود پایگاه اینترنتی موعود
، حجت الاسلام غلام حسین خالقی، استاد حوزه علمیه کرمان به مناسبت حرکت امام حسین (ععلیه السلام) از مکه به کربلا، به وقایع پیش آمده از شروع حرکت امام حسین (علیه السلام) پرداخت و گفت: حضرت سیدالشهدا(علیه السلام) در تاریخ هشتم ذی الحجه سال شصت هجری قمری از مکه به سمت عراق حرکت می‌کنند که ایشان مسیری را انتخاب می‌کنند که جدشان ابراهیم خلیل الله (علیه السلام) آن را انتخاب کرد.
وی افزود: اینگونه به ما رسیده است که حضرت ابراهیم خلیل بعد از آنکه خانه خدا را تاسیس کرد به نقطهای رسید که به آن مسجد تنعیم میگویند. ایشان در این نقطه رو به کعبه ایستاد و گفت: «رَبَّنَا إِنِّی أَسْکَنْتُ مِنْ ذُرِّیَّتِی بِوَادٍ غَیْرِ ذِی زَرْعٍ عِنْدَ بَیْتِکَ الْمُحَرَّمِ» (ابراهیم/ ۱۴) پرودگارا، من بعض از ذریهام را نزد خانه محرمت گذاشتهام «لِیُقِیمُوا الصَّلَاهَ» برای اینکه نماز را به پا دارند. حضرت سید شهدا (علیه السلام) هم از همین مسیر حرکت می‌کنند و اولین منزلی که به آن میرسند منزل تنعیم است.
اذن فرشتگان و اجنه برای یاری امام حسین (علیه السلام)
استاد حوزه علمیه کرمان به روایتی درباب اعلام آمادگی اجنه و فرشتگان در یاری رساندن به امام حسین (علیه السلام) اشاره کرد و گفت: مرحوم سید بن طاووس در کتاب لهوف آوردهاند که شیخ مفید در کتاب مولد النبی (ص) ذکر کرده اس : به اسنادش به ابی عبدالله جعفر بن محمد بن صادق (علیه السلام) که وقتی که ابا عبدالله الحسین بن علی (علیه السلام) از مکه خارج شد تا داخل مدینه شود افواجی از ملائکه با امام (ع) ملاقات کردند، ملائکهای که در جنگ بدر در سپاه رسوالله (ص) بودند.
وی خاطر نشان کرد: در این روایت اینکه مراد از “مدینه” شهر کوفه است یا شهر مدینه نکته قابل توجهی است. قولی از مرحوم ابی مخرب وجود دارد که میگوید امام (علیه السلام) ابتدا از مکه به سمت مدینه حرکت می‌کنند و بعد به طرف کوفه میروند. در هر حال چه قائل باشیم که امام (علیه السلام) به طرف مدینه رفتهاند یا نه، تفاوتی نمیکند و این ماجرا مشخص است که بعد از خروج امام حسین (ع) از مکه اتفاق افتاده است.
خبر امام حسین (علیه السلام) از شهادتشان
حجت الاسلام خالقی ادامه داد: در ادامه روایت آمده است «فَسَلَّمُوا عَلَیْهِ» پس بر امام سلام کردند و گفتند: «یَا حُجَّهَ اللَّهِ عَلَى خَلْقِهِ بَعْدَ جَدِّهِ وَ أَبِیهِ وَ أَخِیهِ» ای حجت خدا بر خلق خدا بعد از جد و پدر و برادرش «إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَمَدَّ جَدَّکَ رَسُولَ اللَّهِ ص بِنَا فِی مَوَاطِنَ کَثِیرَهٍ» خدای عزوجل جدت رسول الله را به وسیله ما در مواطن زیادی کمک کرده «وَ إِنَّ اللَّهَ أَمَدَّکَ بِنَا» و خداوند به ما تو را یاری کرده است. حضرت پاسخ دادند: «الْمَوْعِدُ حُفْرَتِی وَ بُقْعَتِیَ الَّتِی أُسْتَشْهَدُ فِیهَا وَ هِیَ کَرْبَلَاءُ» وعده گاه من با شما گودال من و بقعه من است که در آن بقعه به شهادت میرسم و که آن کربلا است. «فَإِذَا وَرَدْتُهَا فَأْتُونِی» پس وقتی من بر آن وارد شدم به نزد من بیایید.
وی افزود: فرشتگان به حضرت گفتند: «یَا حُجَّهَ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ أَمَرَنَا أَنْ نَسْمَعَ لَکَ وَ نُطِیعَ» ای حجت خدا، همانا الله به ما دستور داده که شنوای تو باشیم و تو را اطاعت کنیم. «فَهَلْ تَخْشَى مِنْ عَدُوٍّ یَلْقَاکَ فَنَکُونَ مَعَکَ» آیا از دشمنی خشیت و ترس داری که با تو روبرو بشود و ما با آن رویرو شویم؟ حضرت فرمود: «لَا سَبِیلَ لَهُمْ عَلَیَّ» هیچ راهی برای دشمنانم بر من نیست، حضرت باید در کربلا شهید شود. «وَ لَا یَلْقَوْنِی بِکَرِیهَهٍ أَوْ أَصِلَ إِلَى بُقْعَتِی» او در اینجا به معنای الی است. هیچ امر کریه و مکروهی به من از آنها نمیرسد تا من به آن بقعه خودم و تکه مخصوص زمین از خودم برسم. پس امام (ع) در این نقطه نیز خبر از شهادتشان در کربلا را دادهاند.
حضور اجنه برای حمایت از امام (ع)
وی در ادامه به حضور اجنه اشاره کرد و بیان داشت: بعد از آن افواجی از مومنین اجنه آمدند و گفتند: ای مولای ما «یَا مَوْلَانَا نَحْنُ شِیعَتُکَ وَ أَنْصَارُک فَمُرْنَا بِمَا تَشَا» ما از شیعیان و یاران تو هستیم پس به ما دستور بده آنچه میخواهی. «فَلَوْ أَمَرْتَنَا بِقَتْلِ کُلِّ عَدُوٍّ لَکَ وَ أَنْتَ بِمَکَانِکَ لَکَفَیْنَاکَ ذَلِک» اگر شما دستور بدهید که هر دشمنی که با شما دشمن است را بکشیم و در حالی که شما اینجا هستید ما این کار را می‌کنیم و شر دشمنان را از سر شما دفع می‌کنیم. «فَجَزَاهُمْ خَیْرا» حضرت برایشان دعای خیر کرد و فرمود: «أَ مَا قَرَأْتُمْ کِتَابَ اللَّهِ الْمُنْزَلَ عَلَى جَدِّی رَسُولِ اللَّهِ» ای گروه جن مگر شما کتاب منزل که بر جدم رسول خدا (ص) نازل شده است را نخواندهاید که میگوید: «فِی قَوْلِهِ قُلْ لَوْ کُنْتُمْ فِی بُیُوتِکُمْ لَبَرَزَ الَّذِینَ کُتِبَ عَلَیْهِمُ الْقَتْلُ إِلى مَضاجِعِهِم» شما اگر در خانههایتان باشید، کسانی که برای آنها شهادت واجب شده آشکارا به سوب آن حرکت می‌کنند.
استاد حوزه علمیه کرمان تاکید کرد: حرکت امام (ع) هم یک حرکت علنی بوده است. سپس فرمود: اگر من سرجای خودم بمانم پس به چه چیزی این خلق آزمایش شوند؟ «فَبِمَا یُمْتَحَنُ هَذَا الْخَلْقُ الْمَتْعُوسُ وَ بِمَا ذَا یُخْتَبَرُون وَ مَنْ ذَا یَکُونُ سَاکِنَ حُفْرَتِی» و اگر من بمانم چه کسی در بقعه من ساکن می‌شود؟
وی افزود: «وَ قَدِ اخْتَارَهَا اللَّهُ تَعَالَى یَوْمَ دَحَى الْأَرْض» جمله خیلی عجیبی است. الله تعالی این بقعه را برای من انتخاب کرده در روزی که زمین را گسترانیده که در سوره نازعات فرمود: «وَ الْأَرْضَ بَعْدَ ذلِکَ دَحاها»(نازعات/۳۰) خداوند مبارک زمین را گسترانید و در همان زمان این تکه از زمین یعنی کربلای معلی را محل قتل و دفن سید الشهدا قرار داده است.
حجت الاسلام خالقی ادامه داد: فرمود: «وَ قَدِ اخْتَارَهَا اللَّهُ تَعَالَى یَوْمَ دَحَى الْأَرْض» خدا این زمین را برای من اختیار کرده است. «وَ جَعَلَهَا مَعْقِلًا لِشِیعَتِنَا وَ مُحِبِّینَا» و خدا این بقعه را دژی برای شیعیان و دوستان ما قرار داده است. «تُقْبَلُ أَعْمَالُهُمْ وَ صَلَوَاتُهُمْ وَ یُجَابُ دُعَاؤُهُم» و در این بقعه مقدس اعمال و نمازهایشان پذیرفته می‌شود «وَ تَسْکُنُ شِیعَتُنَا» و شیعیان ما در این بقعه آرامش پیدا می‌کنند. « فَتَکُونُ لَهُمْ أَمَاناً فِی الدُّنْیَا وَ فِی الْآخِرَه» پس سکونت در این زمینه برای آنها امانی در دنیا و آخرت است.
خبر دادن امام حسین (ع) از وقایع روز عاشورا و بعد از آن
وی خاطر نشان کرد: حالا حضرت به اجنه میفرمایند: «وَ لَکِنْ تحْضُرُونَ یَوْمَ السَّبْتِ» لکن روز شنبه آماده شوید «وَ هُوَ یَوْمُ عَاشُورَاء» که روز عاشورا است. روز شهادت امام حسین در روز شنبه است. امام باقر (علیه السلام) میفرمایند: حضرت قائم (عج) در روز شنبه و در روز عاشورا قیام و‌خروج می‌کند.
وی ادامه داد: «الذِی فِی آخِرِهِ أُقْتَل» که من در روز آخر کشته می‌شوم. «وَ لَا یَبْقَى بَعْدِی مَطْلُوبٌ مِنْ أَهْلِی وَ نَسَبِی وَ إِخْوَانِی وَ أَهْلِ بَیْتِی» و بعد از من مطلوب از اهلم، نسبم و برادرانم باقی نمیماند یعنی همه کسانم کشته میشوند. «وَ یُسَارُ رَأْسِی إِلَى یَزِیدَ بْنِ مُعَاوِیَهَ لَعَنَهُمَا اللَّه» و سر من سیر داده می‌شود به سمت یزد ین معاویه که خدا او را لعنت کند.
رفع یک شبهه
استاد حوزه علمیه خاطر نشان کرد: شاید سوال شود که امام چگونه از شهادت خود و وقایع بعد از آن مطلع بودهاند که به این سوال به دو صورت میتوان پاسخ داد که اولا ماجرای جنگ و شهادت ایشان با توجه به شرایط، مساله روشنی بوده است که سید بن طاووس مینویسد : یزید لشکر عمر سعد را به طرف مکه فرستاده بود. یعنی اگر امام از مکه خارج نمیشد میبایست در مکه با عمر سعد میجنگید.
وی افزود: ثانیا طبق سوره مبارکه قدر در شب های قدر ماه مبارک رمضان تقدیر انسان مشخص میگردد. امام حسین (علیه السلام) در شب قدر ماه مبارک رمضان در مکه بوده است و تقدیرات آن سال به ایشان ابلاغ می‌شود، که شما در عصر عاشورا به شهادت میرسید.
حجت الاسلام خالقی گفت: سوم اینکه در سوره توبه آیه صدو پنج آمده است: «وَقُلِ اعْمَلُوا فَسَیَرَى اللَّهُ عَمَلَکُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ» بگو عمل کنید که یقینا عمل شما را خدا و رسولش و مومنین میبینند. امام نقشههای یزید را میدید و از نقشههای حاکمان مطلع بوده است و علم به آینده و حال داشته است.
وی در پایان خاطر نشان کرد: امام حسین (علیه السلام) بعد از پایان صحبتشان با فرشتگان و اجنه به طرف کوفه حرکت می‌کنند که اولین منزل به تنعیم میرسند.
منبع: حوزه نیوز
