مدینه غمگنانه لحظات سنگین خویش را سپرى مى کرد، غم سنگینى سینه شهر رسول اللَّه را مى فشرد.
لحظه ها مى رفتند تا مدینه بماند بدون رسول اللَّه زمین و آسمان چشم به خانه پیغمبر دوخته بودند.
صداى گریه زهرا، سلام اللَّه علیها، شدت گرفت، پیامبر سرشان را به طرف حضرت زهرا بالا برد و فرمود: عزیز دلم، فاطمه جان! چرا گریه مى کنى؟
– از ضایعه اى که بعد از شماست مى ترسم.
– عزیزم! آیا نمى دانى خداوند کاملًا بر احوال زمین آگاه است و در یک نظر پدرت را به رسالت مبعوث نمود. و براساس همان آگاهى، در نظر بعد، شوهرت را برگزید و به من وحى کرد تو را به نکاح او درآورم.
آنگاه چشمان کم رمقش را به تیرک هاى چوبى سقف اتاق دوخت.
– فاطمه جان! خداوند به ما اهل بیت هفت خصلت عطا نموده است که به کسى قبل از ما عطا نشده، و پس از ما نیز به کسى عطا نخواهد شد.
اول آنکه من، خاتم پیامبران، برترین ایشان و محبوب ترین مخلوق در نزد خدا هستم و پدر توام.
دوم آنکه جانشین من، بهترین جانشینان و محبوب ترین ایشان نزد خدا و او شوهر توست.
سوم آنکه شهید ما، بهترین شهدا و محبوب ترین آنها نزد خداست و او حمزه، عموى پدر و عموى شوهر توست.
چهارم از ماست آنکه دوبال دارد و هرگاه بخواهد با آن در بهشت با ملائکه پرواز مى کند و او پسر عموى پدر و برادر شوهر توست.
پنجم و ششم، دو نوه پیامبر این امت فرزندان تو هستند، حسن وحسین که آقاى جوانان بهشتند و قسم به خدا! پدرشان از هردو آنها نیکوتر است.
هفتم: فاطمه جان! قسم به کسى که مرا به پیامبرى برانگیخت مهدى این امت فرزندان آن دو (حسن و حسین، علیهماالسلام) است. هنگامى که دنیا را هرج و مرج فرا گیرد آشوب ها پدیدار گردند؛ راه ها بسته شده و گروهى، گروه دیگر را غارت مى کند، بزرگان به کودکان رحم نمى نمایند و کوچکترها حرمت بزرگان را رعایت نمى کنند، در این هنگام خداوند از نسل (حسن و حسین، علیهماالسلام) کسى را برمى انگیزد که قلعه هاى گمراهى و دلهاى قفل زده را مى گشاید و اساس دین را در آخرالزمان استوار مى کند. چنانچه من در دوره رسالت آن را استوار نمودم و زمین را پس از آنکه از ظلم و جور انباشته شده باشد پر از عدل و داد مى کند.
فاطمه جان! اندوهگین مباش و گریه مکن، همانا خداوند، عزوجل، از من نسبت به تو مهربان تر و رئوف تر است و این به خاطر جایگاه تو نزد من و مهر توست در قلب من. خداوند ترا به مردى تزویج نمود که از جهت خاندان بزرگترین مردم، و از جهت بزرگوارى و مقام برترین ایشان و مهربانترین آنان نسبت به مردم، عادل ترین آنها در مساوات و بیناترین در رویدادها و مسائل است و من از خدا خواسته ام که تو اولین کسى باشى از اهل بیتم که به من ملحق خواهد شد.
در این هنگام آثار سرور و شادى در چهره حضرت زهرا، سلام اللَّه علیها، نمایان شد …
* بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۷۹.[۱] [۱] —، موعود، ۲۰۵جلد، [بى نا] – [بى جا] – [بى جا]، چاپ: ۱.