موعود پایگاه اینترنتی موعود
علامه طباطبایی در ذیل تفسیر سوره مبارکه فجر، خصوصیات قبض روح مومن را ذکر می‌کند.
المیزان در بیان حدیثی از امام صادق (ع) درباره خصوصیات قبض روح مؤمن در ذیل آیه ی (یا ایها النفس المطمئنه…)، آورده است:
و در کافى به سند خود از سدیر صیرفى روایت آورده که گفت : به امام صادق (علیه السلام) عرضه داشتم : فدایت شوم، یا بن رسول اللّه آیا مؤمن از مرگ و قبض روح خود کراهت مى دارد؟ فرمود: نه به خدا سوگند، وقتى فرشته مرگ نزدش مى آید تا روحش را قبض کند، مؤمن به جزع در مى آید، و ملک الموت به او مى گوید: جزع مکن، اى ولى خدا، به آن خدایى که محمد (صلى اللّه علیه و آله و سلم) را به نبوت مبعوث کرده من نسبت به تو دلسوزتر و مهربانتر از پدرى مهربان هستم، اگر پدرت اینجا بود بیش از من به تو مهر نمى ورزید، چشم خودت را باز کن و ببین .
آنگاه فرمود: در آن هنگام رسول خدا (صلى اللّه علیه و آله و سلم) و امیر المؤمنین و فاطمه و حسن و حسین و امامان از ذریه او در برابرش ممثل مى شوند، و به وى گفته مى شود: این رسول خدا (صلى اللّه علیه وآله و سلم) است، و این امیر المؤمنین و این فاطمه، و این حسن و این حسین و اینان امامان از ذریه اویند، که همه رفقاى تو هستند.
فرمود: پس مؤمن چشم خود باز نموده حضرات را تماشا مى کند، در این هنگام ندا کننده اى از طرف رب العزه روح او را ندا مى کند و مى گوید: (یا ایتها النفس المطمئنه…)، اى نفسى که با دیدن محمد و اهل بیتش (علیهم السلم) اطمینان یافتى، به سوى پروردگارت بر گرد، در حالى که به ولایت راضى و به ثواب مرضى هستى، پس داخل در بندگان من شو، یعنى در زمزه محمد و اهل بیتش در آى، و داخل جنت شو، پس در آن هنگام هیچ چیزى در نظرش محبوب تر از مرگ و ملحق شدن به منادى نیست.
