بازی‌های رایانه ای و پورنوگرافی

در تحقیقی که «بنیاد ملی بازی های رایانه ای» درباره کاراکترهای معروف نقش اول زن بازی ها انجام داده است، مشاهده میشود که بدون استثناء بر روی جنبه های جنسی این کاراکترها تأکید شده است و لباس های تنگ و نیمه عریان، ژست ها و رفتارهای تحریک آمیز این کاراکترها به طور برجسته، نمایان هستند.

برای مثال، در بازی «زندگی دوم» که یک بازی پرمخاطب اینترنتی است، سعی شده تا زندگی واقعی شبیه سازی شود تا از این طریق، بازیکنان از نقاط مختلف دنیا بتوانند با یکدیگر در محیط مجازی، ولی شبیه به واقعیت، تعامل کنند؛ اما اتفاقاتی که در پی طراحی چنین بازی‌هایی رخ می دهد، باعث بحث و نگرانی در سطح بین‌المللی شده است.
رفتارهایی چون تجاوز به کودکان، خشونت و شکنجه های جنسی و انواع انحرافات جنسی در این بازی و بازی های دیگر مشاهده می‌شود.

نگرانی وقتی بیشتر می‌شود که بازی از لحاظ گرافیک پیشرفت کند که در آن صورت، این قضایا از لحاظ بصری طبیعی تر و باور کردنی تر به نظر می رسند. بنابراین، ایجاد انحراف اخلاقی در گیمرها، پروسه‌ای طولانی مدت، توسط بازیهای رایانه ای غربی است.

بازی های دارای محتوای تحریک آمیز، می توانند همچون فیلم های پورنوگرافی اعتیاد آور باشند، همچنین سلایق جنسی افراد را دستخوش تغییر کنند و به انحرافات جنسی منجر شوند که این مسئله، در هر سنی تبعات خاص خود را دارد.

نمونه تمام عیار این موضوع را می توان در سری بازیهای جی تی ای، هاسپیتال و سایلنت هیل به عینه مشاهده کرد. در این بازی ها، هر آنچه که می‌توان آن را امری غیر اخلاقی و ضد انسانی توصیف کرد، وجود دارد. به نوعی که به جرئت می توان گفت این بازی ها توانایی این امر را دارند که هر آنچه که والدین برای تربیت فرزندان تلاش کرده‌اند و به نوعی، آنها را از دیدن برخی مناظر دور نگه داشته‌اند، خنثی کنند.