موعود پایگاه اینترنتی موعود
با نگاهی به تاریخ شیعه می‌توانیم به عمق باور مردم به موضوع ظهور و آمادگی همیشگی آنها برای این موضوع پی ببریم.
ابن بطوطه در سفرنامه خود می‌نویسد:
… در نزدیکی بازار بزرگ شهر، مسجدی قرار دارد که بر در آن، پرده حریری آویزان است و آنجا را «مسجد صاحب‌الزمان» می‌خوانند.
شب‌ها پیش از نماز عصر، صد مرد مسلح با شمشیرهای آخته… اسبی یا استری زین کرده می‌گیرند و به سوی مسجد صاحب‌الزمان روانه می‌شوند. پیشاپیش این چارپا، طبل و شیپور و بوق زده می‌شود. سایر مردم در طرفین این دسته حرکت می‌کنند و چون به مسجد صاحب‌الزمان می‌رسند، در برابر در ایستاده و آواز می‌دهند که:
«بسم‌الله، ای صاحب‌الزمان، بسم‌الله بیرون آی که تباهی روی زمین را فراگرفته و ستم فراوان گشته. وقت آن است که برآیی تا خدا به وسیله تو، حق را از باطل جدا گرداند…»
و به همین ترتیب، به نواختن بوق و شیپور و طبل ادامه می‌دهند تا نماز مغرب فرا رسد….
برگرفته از کتاب درسنامه فرهنگ مهدویت و انتظار, ج ۳: چشم به راه؛ اثر ابراهیم شفیعی سروستانی
