موعود پایگاه اینترنتی موعود
بنابراین گزارش، دو سال طول کشیده تا این کتاب خاطرات منتشر شود و در طول این دو سال سیا جلوی انتشار حدود ۴۰ درصد از مطالب آن را گرفته است اما با این حال کارل توانسته است از سفر خود به “سایت سیاه” یا زندان مخفی سیا پرده برداشته و مطالبی را در خصوص آن افشا کند.
وی در این زندان به مدت ۱۰ روز با مردی سر و کار داشته که به باور سیا می‌توانسته است آمریکا را به اسامه بن‌لادن، رهبر مقتول القاعده برساند اما کارل بر این باور بوده است که این شخص بی گناه است.
به نوشته دیلی‌میل، سیا به گلن کارل دستور داده بود تا برای بیرون کشیدن اطلاعات از زبان این متهم، هر کاری که لازم است بر خلاف کنوانسیون ژنو انجام دهد تا به اصطلاح “آمریکا را نجات دهد.”
این اولین بار است که یک بازجوی سیا که وظیفه داشته است دستورات جورج دابلیو بوش، رئیس جمهور سابق آمریکا را اجرا کند دست به انتشار خاطرات خود می‌زند. کارل مدعی است که این کار به منزله بزرگ‌ترین چالش در طول زندگی‌اش بوده است.
کارل مدعی است که در جریان اقدامات خود پا را از دایره قانون و اخلاق بیرون نگذاشته و از دستوراتی که مخالف قسمی‌که نسبت به پرچم آمریکا خورده بوده، سرپیچی کرده است. اما نوشته است: “من یک جاسوسی بودم. قانون را می‌شکستم، هر روز درباره همه‌چیز دروغ می‌گفتم از فامیل گرفته تا دوستان و همکاران!”
گلن کارل در مورد شرایط سیا و افرادی که در آن کار می‌کنند نیز مطالب جالبی را افشا کرده است. مثلا شخص وی پیش از آنکه با همسرش ازدواج کند مجبور بوده مطلب را به اطلاع مقامات سیا برساند تا این مقامات ماه تمام وی را تحت نظر بگیرند، مبادا که مشکلی در آینده ایجاد کند. کارل برای ازدواج با شخص مورد علاقه خود که “سالی” نام داشته نیز مشکل زیاد داشته است چرا که سالی آمریکایی نبوده و اصالتا اهل بریتانیا بوده است. باید به این نکته توجه کرد که سیا حتی به شهروندان نزدیک‌ترین متحد خود نیز اعتماد ندارد.
گلن کارل همچنین در کتاب خاطرات خود توضیح داده است که چهار سال پیش از واقعه یازده سپتامبر مسئول شاخه افغانستان در سیا بوده و سپس با جا گذاشتن یک چمدان پر از مدارک، مدت‌ها را در ویرجینیا زندانی بوده است. این زندان حتی تا پس از یازده سپتامبر نیز ادامه داشته است.
وی در کتاب خاطرات خود از شکنجه‌های هولناکی پرده برداشته است که از سال ۲۰۰۳ در آمریکا قانونی شده بود که فقط یکی از آنها بیدار نگاه داشتن زندانیان برای دست‌کم ۷۲ ساعت و ایستاندن آنها درکنار دیوار برای مدت طولانی بوده است. او مدعی است که از این دستورات سرپیچی کرده است.
سیا فصلی را که وی به توضیح شکنجه‌ها پرداخته به شدت سانسور کرده است اما در آن گفته شده که از یک هتل در کالیفرنیا برای بازجویی و شکنجه استفاده می‌کرده‌اند. در این به اصطلاح هتل؛ زندانیان با قرار گرفتن در سلول‌های داغ شکنجه شده و با استفاده از موسیقی‌های “هوی متال” از به خواب رفتن آنها جلوگیری می‌کردند.
شرح خاطرات گلن کارل طولانی است و تنها بخش‌هایی از شکنجه‌ها را فاش می‌کند. هر چند جهانیان در ابوغریب و گوانتانامو با شکنجه‌های آمریکا آشنا شده‌اند و حتی بوش خود در کتاب خاطرات خود به مجاز دانستن این شکنجه‌ها اعتراف کرده اما این نخستین بار است که یک شکنجه‌گر خود دست به انتشار خاطرات خود در خصوص شکنجه‌ها می‌زند.
کارل طبعا یک شکنجه‌گر است و برای آن آموزش دیده و باید دید این شکنجه‌ها تا چه حد غیرانسانی بوده است که حتی چنین کسی برخی از آنها را انجام نداده است؟
