موعود پایگاه اینترنتی موعود
به گزارش مشرق، مجله فارین پالسی در گزارشی بیان داشت که ویلیام تیلور معاون ارشد رئیس انجمن صلح آمریکا در امور مدیریت مناقشه، به منطقه فاگی باتوم در واشنگتن نقل مکان کرد تا ریاست این دفتر را ــ که دفتر تحولات خاورمیانه نام دارد و کار خود را از این هفته آغاز می‌کند ــ به عهده گیرد. تامارا کافمن ویتس معاونت وی را به عهده دارد و بدین ترتیب، هم‌زمان به شغل دیگر خود، یعنی معاون دستیار وزیر امور خارجه در امور خاور نزدیک ادامه خواهد داد. رئیس ستاد تیلور، کارن وولکر است که تا ماه آگوست، مدیر «طرح همکاری خاورمیانه» بود و اکنون تام واژا مدیریت آن را به عهده دارد. این طرح نیز اکنون جزء پروژه‌های مربوط به ویتس قرار می‌گیرد. تیلور به بیل برنز معاون وزیر امور خارجه و جفری فلتمن دستیار وزیر خارجه در امور خاور نزدیک پاسخگو خواهد بود.
تیلور در مصاحبه روز دوشنبه خود با نشریه کیبل گفت که دفتر وی کار خود را با هماهنگ کردن امور وزارت امور خارجه درباره سیاست‌های آمریکا در قبال مصر، تونس و لیبی، یعنی سه کشوری که در خاورمیانه سعی بر تحول نظام خود از دیکتاتوری به دموکراسی دارند، آغاز خواهد کرد.
وی گفت: «ایده کاری ما بر این است که توجه و انرژی خود را بر چگونگی حمایت از این سه کشور در حال تحول متمرکز کنیم. می‌خواهیم اطمینان حاصل کنیم که در وزارت خارجه بر مسائل این سه کشور توجه کافی سطح بالا پرداخته می‌شود».
در دفتر تیلور ده الی دوازده نفر شاغل خواهند بود و وی می‌گوید که امیدوار است یک مشاور ارشد ثابت از پنتاگون و «سازمان توسعه بین‌الملل آمریکا» به گروه خود اضافه کند. قرار است این دفتر به صورت دائمی‌برقرار باشد و عملیات خود را به گونه‌ای گسترش خواهد داد تا کشورهایی مانند سوریه و یمن را، در صورتی که آنها هم به دنبال تحول به سمت دموکراسی باشند، در برگیرد.
اولین کار تیلور تلاش برای گسترش استراتژی‌های حمایتی از مصر، لیبی و تونس خواهد بود. سپس، دفتر وی اجرای این استراتژی‌ها را از طریق همکاری با وزارت امور خارجه آمریکا به وسیله فرایندهای بین سازمانی و سپس از طریق همکاری با موسسه‌های مالی بین‌المللی، سازمان‌های غیردولتی و اشخاص یا گروه‌های متمایل دنبال خواهد کرد. تیلور گفت که وی در جلسات شورای امنیت ملی آمریکا درباره امور مرتبط به کار وی شرکت خواهد کرد.
اوباما در سخنرانی خود در نوزدهم ماه می درباره خاورمیانه وعده داد که برای تاسیس صندوق‌های سرمایه‌گذاری برای تونس و مصر تلاش خواهد کرد. آمریکا چنین صندوق‌هایی را با هدف حمایت از برنامه‌ها و فعالیت‌های نوظهور در خارج از کشور تاسیس می‌کند. وی همچنین گفت که حمایت آمریکا از دموکراسی «بر اساس تضمین ثبات مالی، ارتقاء اصلاحات و یکپارچه‌سازی بازارهای رقابتی با یکدیگر و همچنین با اقتصاد جهانی» قرار دارد و آمریکا این کار را با تونس و مصر آغاز خواهد کرد.
تیلور گفت که دولت آمریکا هنوز برای تاسیس صندوق‌های سرمایه‌گذاری برای این کشورها مشتاق است، ولی برای اجرای این کار به تصویب قانونی که به آن رسمیت ببخشد، نیاز است.
وی در این باره گفت: «ما امکان تاسیس صندوق‌های سرمایه‌گذاری برای این کشورهای در حال تحول را دنبال می‌کنیم، ولی برای این کار به حمایت شدید کنگره نیاز داریم». وی اضافه کرد که وزارت امور خارجه آمریکا از کنگره خواهد خواست مجوز و بودجه لازم برای حمایت از طرح‌های تحولاتی در این وزارتخانه را بدهد. دریافت بودجه‌‌های جدید برای طرح‌های دیپلماتیک در این شرایط سخت مالی دشوار است؛ با این حال، تخصیص بودجه برای تحول هم در حزب جمهوری‌خواه و هم دموکرات کنگره طرفدارانی دارد.
تیلور تا حدودی بدین دلیل برای این شغل انتخاب شد که وی در تلاش‌های دیپلماتیک مشابهی که پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی صورت گرفت، نقش بسزایی داشت. وزارت خارجه آمریکا در سال ۱۹۹۱ «دفتر قانون حمایت از آزادی» را دایر کرد که روابط آمریکا با اعضای سابق بلوک شوروی را مدیریت می‌کرد.
ریچارد آرمیتاژ سفیر آمریکا ریاست آن دفتر را به عهده داشت و گزارش‌های خود را به لارنس ایگلبرگر معاون وزیر امور خارجه تقدیم می‌کرد. تیلور در آن دفتر برای آرمیتاژ کار می‌کرد و سرانجام مدیر آن دفتر شد و این سمت را تا سال ۲۰۰۱ حفظ کرد. دفتر قانون حمایت از آزادی با «دفتر حمایت از دموکراسی در اروپای شرقی» ترکیب شد و تا به امروز به کار خود ادامه می‌دهد.
تیلور از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۹ سفیر آمریکا در اکراین بود و پیش از آن نیز به عنوان فرستاده واشنگتن به «گروه چهارگانه خاورمیانه»، شامل آمریکا، سازمان ملل، اتحادیه اروپا و روسیه که به فرایند صلح در مناقشه فلسطین و اسرائیل می‌پردازند، خدمت می‌کرد. وی در سال‌‌های ۲۰۰۴ و ۲۰۰۵ «دفتر مدیریت بازسازی عراق» را در بغداد اداره می‌کرد و از ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۳ در کابل به عنوان هماهنگ‌کننده دولت آمریکا و همکاری بین‌الملل در افغانستان خدمت کرده است.
