شرط پذیرش اعمال و عبادات

اخباری است که دلالت می‌کند بر آنکه شرط قبولی اعمال و پذیرش عبادات، محبت و ولایت حضرت بقیۀ الله، ارواحناه فداه و اجداد طاهرین آن بزرگوار است، و بدون آن، هیچ عبادتی از احدی پذیرفته نشده، شخص تهی از این نعمت بزرگ، قطعا جهنمی است، یعنی در آخرت، هم ردیف کفار بوده، خداوند او را به آتش دوزخ می افکند، گرچه تمام مدت عمرش را به نماز و روزه گذرانده، همه ى اموالش را صدقه داده و بین صفا و مروه، مظلوم کشته شده باشد.

حدیث اول:

محدث عالی مقام، مرحوم (شیخ محمد بن ابراهیم نعمانی)، اعلی الله مقامه، در باب چهارم (کتاب الغیبۀ) صفحه ى ۹۳، حدیث زیر را به سندش نقل می‌کند:

(قال رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم ان الله عزوجل اوحی الی لیلۀ اسری بی: یا محمد من خلفت فی الارض فی امتک – وهو اعلم بذلک – قلت: یا رب اخی، قال یا محمد علی ابن ابی طالب؟ قلت نعم یا رب قال یا محمد انی اطلعت الی الأرض اطلاعۀ فاخترنک منها فلا اذکر حتی نذکر معی، فانا المحمود وانت محمد ثم اطلعت الی الأرض اطلاعۀ اجری فاخترت منها علی بن ابی طالب فجعلته وصیک، فانت سید الأنبیاء وعلی سید الأوصیاء، ثم شققت له اسما من اسمائی فانا الأعلی وهو علی، یا محمد انی خلقت علیا وفاطمۀ والحسن والحسین والائمۀ من نور واحد، ثم عرضت ولایتهم علی الملائکۀ فمن قبلها کان من المقربین، ومن جحدها کان من الکافرین، یا محمد لو ان عبدا من عبادی عبدنی حتی ینقطع، ثم لقینی جاحدا لولایتهم، ادخلته ناری ثم قال: یا محمد أتحب ان تراهم؟ فقلت: نعم، فقال: تقدم امامک فتقدمت امامی فاذا، علی ابن ابی طالب، والحسن والحسین وعلی ابن الحسین، ومحمد ابن علی، وجعفر ابن محمد وموسی ابن جعفر، وعلی ابن موسی، ومحمد ابن علی، وعلی ابن محمد، والحسن ابن علی، والحجۀ القائم کانه الکواکب الدری فی وسطهم، فقلت: یا رب من هولاء؟ قال: هؤلاء الائمۀ، وهذا القائم محلل حلالی ومحرم حرامی، وینتقم من اعدائی، یا محمد أحببه فانی احبه، واحب من یحبه).

ترجمه:

رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم فرمودند: خداوند عزوجل شبی که مرا به معراج برد، به من وحی نمود:

ای محمد، میان امتت در زمین، چه کسی را جانشین خود گذاشتی؟ – در حالی که خداوند به آن داناتر بود – عرض کردم: پروردگارا، برادرم را، فرمود: ای محمد، علی ابن ابی طالب را؟ عرض کردم، بلی، پروردگارا، فرمود: ای محمد، به درستی که من توجه خاصی به زمین نمودم، آنگاه تو را از آن برگزیدم، پس هیچ جا یاد نشوم تا آنکه تو هم با من یاد شوی، زیرا من (محمود) هستم و تو (محمد)، سپس توجه ویژه ى دیگری به سوی زمین کردم و از آن، علی بن ابی طالب را برگزیدم، پس او را وصی و جانشین تو قرار دادم، تو سرور و آقای پیامبرانی و علی سرور و سرآمد اوصیاء است، پس از آن، نامی از نامهای خود برای او برگرفتم، من (اعلی) هستم و او (علی).

ای محمد، به تحقیق که علی و فاطمه و حسن و حسین و سایر امامان را از یک نور آفریدم، سپس ولایت ایشان را بر فرشتگان ارائه نمودم، هر که پذیرفت از نزدیکان شد و هر کس آن را انکار کرد، از کافران گردید.

ای محمد، اگر بنده ای از بندگان من، آن قدر مرا عبادت کند که خرد شود و اعضایش قطعه قطعه شود، آنگاه بمیرد در حالی که منکر ولایت آنان باشد، او را به آتش دوزخ افکنم.

سپس فرمود: ای محمد، آیا دوست داری آنها را ببینی؟ عرض کردم: آری.

فرمود: جلوتر برو.

قدری جلوتر رفتم که دیدم علی بن ابی طالب و حسن و حسین و علی بن الحسین و محمد بن علی و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمد بن علی و علی بن محمد و حسن بن علی و حجت قائم (سلام الله علیهم اجمعین) را که مانند ستاره ای درخشان میان آنان بود.

عرض کردم: پروردگارا، اینان چه کسانی هستند؟

فرمود: ایشان، امامان هستند و این قائم (که میانشان ایستاده) حلال کننده ى حلال من و حرام کننده ى حرام من است، و از دشمنانم انتقام می‌گیرد.

ای محمد، او را دوست بدار که من دوستش دارم و هر که را به او محبت دارد، دوست می دارم.

حدیث دوم:

محقق عالیقدر، مرحوم (سید هاشم حسینی بحرانی) در جلد چهارم کتاب (تفسیر برهان) صفجه ى ۱۴۰، از رسول اکرم صلی الله علیه وآله نقل می‌کند که ذیل آیه ى شریفه ى (جعلها کلمۀ باقیۀ فی عقبه)(۱) فرمودند:

(جعل الائمۀ فی عقب الحسین یخرج من صلبه تسعۀ من الأئمۀ ومنهم مهدی هذه الأمۀ، ثم قال: لو ان رجلا طعن بین الرکن والمقام ثم لقی الله مبغضا لأهل بیتی دخل النار).

ترجمه:

خداوند متعال، امامان را در نسل حسین (علیه السلام) قرار داد، از صلب آن حضرت نه نفر از ائمه خارج می‌شوند که یکی از ایشان، مهدی این امت است.

سپس رسول اکرم صلی الله علیه وآله فرمود: اگر کسی بدود و سعی کند بین رکن و مقام، آنگاه بمیرد در حالی که اهل بیت مرا دشمن داشته باشد، به آتش افکنده می‌شود.

اکنون به دقت فکر کن که ولی عصر، علیه السلام، دارای چه عظمتی است و قربش به ذات اقدس حق، تا چه حد است، که عبادت بی ولاء و مهر او یک ذره ارزش ندارد و هر که معرفت و محبت و ولایت آن حضرت را نداشته باشد، قطعا به مرگ جاهلیت مرده و گرفتار آتش جهنم است.

در زیارت امام زمان علیه السلام می خوانیم:

(اشهد ان بولایتک تقبل الاعمال وتزکی الافعال وتضاعف الحسنات وتمحی السیئات، فمن جاء بولایتک واعترف بامامتک، قبلت اعماله وصدقت اقواله وتضاعفت حسناته ومحیت سیئاته، ومن عدل عن ولایتک وجعل معرفتهک واستبدل بک غیرک، کبه الله علی منخره فی النار ولم یقبل الله له عملاو لم یقم له یوم القیمۀ وزنا)

گواهی می دهم به درستی که به واسطه ى ولایت تو، اعمال بندگان مورد پذیرش قرار می‌گیرد و رفتار و کردار خلق، تزکیه و پاک می‌گردد و کارهای نیک، چندین برابر می‌شود و گناهان آمرزیده و محو می‌گردد. پس هر که با ولایت و محبت تو و اعتراف و ایمان به امامتت، محشور گردد، عبادات و اعمالش پذیرفته گردد و گفتارش مورد تصدیق قرار گیرد و کارهای نیکش چندین برابر شود و گناهانش بخشیده و محو شود. و هر که از ولایت وامامت تو برگردد و نسبت به معرفت و مقامت، جاهل باشد و تو را نشناسد و غیر تو را به جای تو گزیند، خداوند او را با صورت در آتش دوزخ افکند و هیچ عملی را از او نپذیرد و در میزان روز قیامت، اعمالش را و زنی نباشد. یعنی بی حساب وکتاب به جهنم خواهد رفت.

پی نوشت:

۱- یعنی وقرارداد (خداوند) آن مقاله ى خود را قول باقی در نسل او (سوره ى زخرف آیه ى ۲۸).

تبیان

منبع: پیام امام زمان

نویسنده: سید جمال الدین حجازی