پرسش ذاتی وجود آدمیست؛

پرسش ذاتی وجود آدمیست؛ وآدمی پرسشگری است که همواره از منشا هستی و نسبت میان خود با خالق هستی پرسش می کند بدان امید که پاسخ ها، او را به جایگاه اصلی خویش برساند و تفاوتش را با جهان مادی پیرامون معلوم سازد.

رسیدن به پاسخی مناسب درباره “جایگاه انسان در عرصه هستی “ ، “فلسفه خلقت انسان و طبیعت” و سرانجام “غایت سیر و سفر آدمی در پناه خاک” همگی منوط به تأمل آدمی درطول حیات است

همه اعمال آدمی ، نحوه زیستن او بر پهنه خاک و نحوه ایجاد رابطه اش با خالق هستی و حتی نسبتی که با طبیعت برقرار می کند در گرو پاسخ هایی است که او به هنگام مواجه شدن با پر

سش های کلی حاصل می کند و همین پرسشگری اورا از سایر موجودات ساکن عالم امکان متمایز می سازد و در واقع پرسش نقطه فصل انسان و سایر موجودات است پرسش درباره کل هستی درباره منابع پاسخ دهنده به سوالات کلی انسان درباره مثلث مهم “منشا هستی” ، “ انسان “ و” طبیعت “چهار منبع قابل شناسایی است :
بینش اساطیری ، تفکر فلسفی ، دریافت های دینی و سرانجام و در عصر جدید ، دید علمی

اساطیر علم کلام انسانهای عهد کهن است زیرا درونمایه این آثار را پرسش ها و پاسخ هایی تشکیل می دهند که آدمی درباره مبدا آفرینش علت حوادث و غایت زندگی پرسش کرده است.

از آنجا که دریافت های اساطیری دریافت هایی شاعرانه درباره عالم و آدم اند عموماً در قالب کلام منظوم با زبانی نمادین و افسانه وار شده‌اند.

فیلسوفان نیز از عهد کهن به نحوی عهده دار پاسخ گویی درباره پرسش های کلیه آدمی بوده اند البته مستغنی و بی نیاز از دریافت وحیانی ادیان آسمانی و به کمک عقل فلسفی بریده از آسمان در هوای پی بردن به راز هستی و رهنمون شدن انسان به سرزمین عقل و خرد.

سومین حوزه نظری یعنی دین ، هستی شناسی ویژه ای را فرا روی آدمی قرار می دهد. با تعریفی خاص از انسان به نسبتی که با مبدا هستی پیدا میکند
حوزه نظریه دینی مبدا هستی را خالقی قادر، حکیم و علیم اعلام میکند که مدیر و مدبر همه امور است و انسان را؛ مخلوقی اندیشمند، مختار و مسئول که پاسداری امانتی آسمانی و الهی را عهده دار است

در دستگاه نظریه دین وجهی از اختیار آدمی را در برابر همه اعمالش مسئول می شناسد بنابراین این موجود مخلوق و مسئول با همه تمهیدات فراهم شده سفر خود را برای درک حقایق و رسیدن به یقین استمرار می‌بخشد

ادیان آسمانی عالی ترین و جامع ترین دریافت ها را از عالم و آدم عرضه می کنند و برای سامان دادن به امور مادی و فرهنگی پیرامون انسان مجموعه ای از دستورالعمل ها را تحت عنوان شریعت معلوم می سازند.

سردبیر : اسماعیل شفیعی سروستانی