موعود پایگاه اینترنتی موعود
گاپ پروژه‌ای صهیونیستی – توسعه طلبی صهیونیست های کابالائیست این بار پس از فلسطین متوجه منطقه جنوب شرق ترکیه می‌باشد، منطقه ای که ده ها سال است که پروژه بزرگ توسعه اقتصادی موسوم به گاپ، پروژه جنوب شرقی آناتولی در آن، در حال اجراست، هم اکنون به جولانگاه صهیونیست های یهودی و مسیحی تبديل شده است.
ای منطقه بنا بر آموزه‌های توراتی، بخشی از سرزمين های ارض موعود است. این منطقه هم به دليل ایدئولوژیک هم به علت اهميت ژئواستراتژيك و هم به جهت موقعيت ژئوپليتيكی خود، در برپايي اسرائيل بزرگ، از محوری ترين مناطق واقع در قلمرو ارض موعود به حساب می آيد.
هرچند که گفته شده است که با اجرای این پروژه، تغییرات بسیار بزرگی در زندگی مردم منطقه، از نظر وضعیت اقتصادی و معیشتی به وجود خواهد آمد و این پروژه نقطه پایانی خواهد بود بر فقر و چالش های سیاسی، اجتماعی خشونت باری که سالیان سال است در این منطقه جریان دارد؛ اما … این پروژه برنامه ای است در راستای محقق ساختن راهبرد اسرائیل بزرگ و انضمام این منطقة ژئواستراتژیک به گستره ارض موعود!
ین پروژه که از اواسط دهه هفتاد، مراحل برنامه ریزی آن آغاز شد، از اواخر دهه هشتاد وارد پروسه اجرایی گردید. روند اجرای این پروژه از همان ابتد با مشکلات برنامه ریزی شده عدیده ای مواجه گردید؛ به عنوان مثال عدم حمايت مالی بانك جهانی از پروژه گاپ، به نوعی زمینه سازی برای ورود رژیم صهیونیستی به بهانه سرمايه گذاری و انتقال تكنولوژی به این پروژه گردید.
اينکه رژیم صهیونیستی بر اساس نظر بعضی از یهودیان سرشناس ترکیه، مثل اسحق آلاتون، یکی از صاحبان صنایع و از اعضای لابی یهود در این کشور، پیشاپیش مطالعات و اطلاعات جامعی درباره این پروژه و چگونگی موفقيت آن در اختیار داشته نكته مسلّمی است و به همین سبب نیز آمادگی خود برای مشارکت در این پروژه و ورود به تمامی مسائل مربوط به گاپ را، در ملاقاتی كه در سال ۱۹۹۳م. بین هیئت بيست نفره بازدید کننده خود از گاپ و اطاق بازرگانی غازی آنتپ صورت می گيرد، اعلام می دارد.
قرائن و شواهد حاکی از آنست که منطقه جنوب شرق ترکیه و پروژه گاپ، همچون شرایط منطقه، بافت جمعیتی، مشکلات و چالش های قومی و فرهنگی موجود در آن به طور جدی از سوی صهیونیست ها مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است و این امر بدون کمک و مساعدت عوامل داخلی صهیونیسم بین الملل در ترکیه ممكن نبوده است.
موقعیت گاپ در ترکیه با توجه به موقعیت عراق و سوریه
نفوذ و تأثیرگذاری بر تصمیم گیری های دولت های ترکیه از آغازین سال های مهاجرت برنامه ریزی شده یهودیان سفاردی به سرزمین های عثمانی ادامه داشته و دارد. با این حال چرا نباید این احتمال قریب به یقین مطرح شود که پروژه گاپ یک پروژه کاملاً صهیونیستی و بخشی از تلاش های آنها برای برپایی اسرائیل بزرگ است؟
در این باره سخنان پروفسور رمضان دمیر، یکی از صاحب نظران ترک جای تأمل بسیار دارد:
آنچه که امروز در رسانه ها مطرح می شود این است که تابه امروز هیچ یک از گروه ها اعم از ملی گرا یا اسلامی، امکان ابراز وجود نداشته اند، حتی و حتی پروژه «جنوب شرق آناتولی» (گاپ) نیز که در اصل و به احتمال بسیار زیاد با حمایت «امپراتوری جهانی مالی و اقتصادی یهود» و از جانب کانون های قدرت غربی برای اسرائیل به اجرا در آمده است، محصول طرحی است که در راستای تحقق دولت اسرائیل بزرگ و ارض موعود، به عنوان باور آرمانی یهود قدم به قدم به پیش برده می شود…
گفته می شود که از سه هزار خانواده ای که در حال حاضر، ترکیه را اداره می کنند یهودیان دونمه (ظاهراً مسلمانِ یهودی الاصل) ساباتئیست هستند که در صورت صحت آن، بسیار نگران کننده است…تمامی مؤسسات و سازمان های دولتی توسط این گروه اداره می شود…
اقدامات تأمل برانگیز رژیم صهیونیستی در منطقه گاپ، چنان گسترده و همه جانبه است که توجه رسانه های ارتباطی و افکار عمومی ترکیه و جهان را به طور جدی به خود معطوف داشته است.
واکنش و سخنان مقامات صهیونیستی از سال ۱۹۹۴ م. یعنی سال آغاز فعالیت های رسمی این رژیم در پروژه گاپ، ورود شرکت های ریز و درشت اسرائیلی به پروژه، بازگردانیدن مهاجران کرد و ترک یهودی الاصل به منطقه،خرید و اجاره مستقیم یا با واسطه اراضی گسترده در منطقه و ورود هم پیمانان مسیحی صهیونیست آن به منطقه، همه و همه، حکایت از هدف گذاری جدی منطقه جنوب شرق آناتولی از سوی صهیونیست های کابالائیست، در راستای استراتژی بزرگ آنان، یعنی اسرائیل بزرگ است.
د لایل اهمیّت ژئو استراتژیک و ژئوپلیتیک منطقه گاپ (بخش اول)
گاپ دربرگیرنده اراضی وسیع و گسترده ای واقع در بین دو رود دجله و فرات بوده که دارای مراکز هیدروالکتریک سدها، تأسیسات مواصلاتی، همه گونه زیرساخت های لازم مربوط به کشاورزی، توریسم، صنایع و تأسیسات مربوط به توریسم و پروژه های بسیار دیگراست.
هفت گروه پروژه ای بزرگ در این منطقه فعّالند. در گاپ، بیست و دو سد و نوزده سانترال هیدروالکتریک در قالب سیزده پروژه در دست اجراست. این پروژه، پروژة بسیار عظیمی است که در مساحتی بالغ بر هفتاد و پنج هزار کیلومترمربع در حال اجراست.
با ایجاد تأسیسات آبیاری در این منطقه یك میلیون و هشتصد هزار هکتار از اراضی منطقه، تحت آبیاری قرار خواهد گرفت. این درحالی است که عموماً کمبود آب در منطقة «خاورمیانه» مشکلی بسیار جدّی است و در این میان رژیم صهیونیستی از نقطه نظر نیازهای آبی به شدّت در مضیقه است
دلایل اهمیّت ژئو استراتژیک و ژئوپلیتیک منطقه گاپ
گاپ دربرگیرنده اراضی وسیع و گسترده ای واقع در بین دو رود دجله و فرات بوده که دارای مراکز هیدروالکتریک سدها، تأسیسات مواصلاتی، همه گونه زیرساخت های لازم مربوط به کشاورزی، توریسم، صنایع و تأسیسات مربوط به توریسم و پروژه های بسیار دیگراست.
هفت گروه پروژه ای بزرگ در این منطقه فعّالند. در گاپ، بیست و دو سد و نوزده سانترال هیدروالکتریک در قالب سیزده پروژه در دست اجراست. این پروژه، پروژة بسیار عظیمی است که در مساحتی بالغ بر هفتاد و پنج هزار کیلومترمربع در حال اجراست.
با ایجاد تأسیسات آبیاری در این منطقه یك میلیون و هشتصد هزار هکتار از اراضی منطقه، تحت آبیاری قرار خواهد گرفت. این درحالی است که عموماً کمبود آب در منطقة «خاورمیانه» مشکلی بسیار جدّی است و در این میان رژیم صهیونیستی از نقطه نظر نیازهای آبی به شدّت در مضیقه است.
اصولاً در خاورمیانه مشکلی به نام مشکل آب وجود دارد. شاید هم بتوان گفت که در ارتباط با آب، مشکلاتی اقتصادی و استراتژیک وجود دارد…
در سال ۱۹۸۶م. برای اوّلین بار احتمال بروز جنگ بر سر مسئله آب در منطقه خاورمیانه از طرف مرکز بین المللی بررسی های استراتژیك سازمان سیا مطرح گردید. این مؤسّسه که دفتر مرکزی آن در واشنگتن است، بدون هیچ مقدمه ای گزارشی در ارتباط با مسئله آب درخاورمیانه منتشر کرد.
در این گزارش، مسائلی همچون، افزایش بیابان های خشک،کاهش روند جریان آب های رودخانه ها و ارزش و اهمیت آب نسبت به نفت، به عنوان نتایج گزارش درج گریده بود. ضمناً یک پیش گویی نیز صورت پذیرفته بود:
…جنگ های آینده درخاورمیانه در ارتباط با تقسیم آب سه رود بزرگ نیل، اردن و فرات رخ خواهد داد.
میزان آب صرفی مقرّر شده برای هر نفر در سرزمین های اشغالی، هر روز کمتر می شود. لیبی و سعودی نیز منابع زیرزمینی آب خود را مورد بهره بهره برداری قرار داده اند. سوریه و عراق نیز درباره آینده بسیار نگران هستند. ترکیه و ایران نیز کمی بیش از آب مورد نیاز خود را دارا هستند.
قیمت آب رفته رفته همانند نفت اهمیّت می یابد. افزایش رقابت بین همسایگان در مورد آب، روز به روز آنها را به سمت وسوی رویارویی های نظامی احتمالی سوق می دهد. بعضی از دولت های منطقه، قدرت انحصاری کردن منابع آب با بهره گیری از سد ها و به کارگیری تأسیسات آبی را دارا می باشند.
گفته می شود که کشور کلیدی آغاز گر بحران در منطقه خاورمیانه، اسرائیل است.
در حال حاضر بخش بزرگی از آب موردنیاز اسرائیل از منابع آبی دریاچه طبریه تأمین می شود. کاسته شدن سطح آب دریاچه طبریه، به عنوان مهم ترین منبع آب رژیم صهیونیستی، نگرانی های جدی ای را موجب گردیده است.
رافائل ايتان، رئیس شاخه نظامی موساد در دهه ۶۰ و رئیس ستاد ارتش اسرائیل در سال های ۱۹۷۸ ۱۹۸۳ م. و عامل كشتار صبرا و شتيلا که در سال ۱۹۶۸ م. به عنوان مشهورترین جاسوس اسرائیل، به عنوان وزیر کشاورزی در دهه نود هشدار می دهد که:
هیچگاه تاکنون حجم آب دریاچه طبریّه تا به این قدرکاسته نشده بود. منابع ذخیره آب اسرائیل با خطر روبروست.
او همچنین اعلام داشته بود که: کمبود منابع آب اسرائیل را تهدید می کند.
این امر نشانگر آن است که اسرائیل براي آب، هیچ گریزی از جنگ ندارد؛ چنان که نخست وزیر اسرائیل اسحاق رابین نيز اعلام داشته بود كه: امیدوارم مسئله آب نیازبه راه حل نظامی نداشته باشد.
بر اساس برآورد وزارت کشاورزی رژیم صهیونیستی، جمعیت سرزمین های اشغالی در سال ۲۰۲۰ م. با ضریب رشد چهل و دو درصد، به هشت ونیم میلیون نفر بالغ خواهد گردید. به تبع افزایش جمعیّت شهری نیاز به مسکن نیز پدید خواهد آمد و برای تأمین آن حدّاقل هجده درصد از اراضی کشاورزی از دست خواهد رفت.
علاوه بر این اگر در نظر گرفته شود که بیش از نصف میزان آب مورد نیاز برای مصارف کشاورزی نیز در آینده قابل تأمین نخواهد بود، رژیم صهیونیستی در آینده از نقطه نظر محصولات کشاورزی نیز در مضیقه شدیدی قرار خواهد گرفت.
کارشناسان اعلام می دارند که در سال ۲۰۲۰ م. به نسبت افزایش جمعیّت، میزان نیاز به محصولات کشاورزی نیز احتمالاً افزایش خواهد یافت؛ لذا این کشور که در حال حاضر صادرکننده محصولات کشاروزی است، با درنظر گرفتن سیصد و شصت هزار هکتار اراضی کشاورزی و منابع آبی ناکافی، در آینده قادر به تولیدات کافی در این زمینه نخواهد بود.
