موعود پایگاه اینترنتی موعود
آویگدور لیبرمن طبیعت بیمار گونه و نا آرامی دارد و هر از گاهی حتما باید دست به اقدام عجیبی بزند و همه را به خود مشغول کند، والا آرام نمی‌گیرد.
به گزارش مشرق به نقل از باشگاه خبرنگاران، پایگاه خبری تحلیل کاونترپانچ در یادداشتی به قلم “اوری آونری” می نویسد: “این روزها اسرائیل شرایط بدی را در حوزه سیاست خارجی سپری می‌کند، خصوصا در موضوعات مهمی چون رابطه با آمریکا و مسئله فلسطینیان. در این بین آویگدور لیبرمن، وزیر خارجه اسرائیلی ها آنقدر با مواضع تند و بی حاصلش کار دست اسرائیلی ها داده که دولتمردان اسرائیل خود زمام کار را به دست گرفته‌اند و امور سیاست خارجی را شخصا سامان می دهند.”
“این روزها بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیلی ها به صورت مستقیم فعل و انفعالات خارجی را زیر نظر دارد و سفیر آسرائیل در آمریکا نیز شخصا به او گزارش می دهد، نه لیبرمن. مسائل فلسطین و نوع تعامل و کنش با آنها نیز مستقیما زیر نظر ایهود باراک وزیر دفاع اسرائیل و همچنین شین بت، یعنی همان اداره اطلاعات و امینت داخلی اسرائیلی ها اداره می‌شود. رابطه با اعراب نیز به موساد واگذار شده که تحت نظر مستقیم نتانیاهو است.”
“به این ترتیب این روزها فقط باراک و نتانیاهو هستند که رابطه اسرائیل با جهان خارج را سامان می دهند و پر واضح است که تصمیم گیری در مورد موضوعات حساسی چون ایران نیز در حوزه اختیارات آنها است و لیبرمن هیچ اراده ای از خود در آنها ندارد. به این ترتیب لیبرمن فقط می تواند به کشورهایی چون زامبیا و جزایر فیجی بپردازد و برای گواتمالا و اوگاندا سفیر انتخاب کند!”
“لیبرمن حتی در درون خود اسرائیل نیز بسیار منفور است. پرونده های فراوان فساد مالی و اخلاقی، چهره ای مخوف از او در ذهن بسیاری از صهیونیست ها به جا گذاشته و تقریبا هیچ کس در درون اسرائیل نیست که نسبت به توانایی های شرارت و موذیگری وی تردیدی داشته باشد.”
“دو هفته پیش نیز لیبرمن نامه ای جنجال برانگیز به دور از چشم سرائیل برای آمریکا، اتحادیه اروپا، سازمان ملل و روسیه نوشت و از آنها خواست محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان را برکنار کنند و انتخاباتی جدید را در این منطقه ترتیب بدهند. این نامه موجی از انتقاد و دستپاچگی را در نتانیاهو، باراک و دیگر اعضای دولت اسرائیل به وجود آورد.”
“این در حالیست که محمود عباس، به دلیل مواضع ملایم و کمتر دردسرسازش برای اسرائیلی ها شخصیتی مطلوب قلمداد می‌شود و کسانی چون نتانیاهو به خوبی می دانند که اسرائیل هیچ وقت شخصی سازش کار تر از ابومازن در راس تشکیلات خودگردان فلسطینی نخواهد یافت.”
آونری در پایان می نویسد: “لیبرمن با این نامه اخیر خود دوباره در صدر اخبار قرار گرفت و اثر مورد نظر خود را به جا گذاشت. حال دوباره وقت آن است که بر اساس همان طبیعت بیمارگونه و نیشداری که دارد، مدتی از انظار پنهان شود و خود را برای یک شرارت و موذیگری دیگر آماده کند.
