واقعه آرماگدون – غرب و آمادگی‌هاى پیش از ظهور

یادداشت مترجم: کلمه [Armageddon] یا آنگونه که در اصل مقاله اى که خواهید خواند آمده است «هر مجدون » واژه اى است اصلایونانى که بنا به تعریف واژه نامه هاى آمریکایى همچون فرهنگ «وبستر» به معنى نبرد نهایى حق و باطل در آخرالزمان است. همچنین این واژه نام شهرى است در منطقه عمومى شام که بنا به آنچه در باب شانزدهم مکاشفات یوحنا، در عهد جدید آمده است، جنگى عظیم در آنجا رخ مى دهد و مرحله حاضر از زندگى بشر در آن زمان پایان مى یابد. به عبارتى نبرد مذکور مقدمه تحولى بزرگ است که سرنوشت نهایى آدمى بر روى کره زمین به آن بستگى دارد. دکتر عبدالکریم زبیدى نویسنده مقاله اى که ترجمه آن در پى خواهد آمد، در نوشته کوتاه خود به بررسى اعتقاد غربیان به این حادثه پرداخته و به طور خلاصه از رابطه این واقعه با حادثه عظیم ظهور مهدى آل محمد، صلوات الله علیهم اجمعین، پرده برداشته است. این مقاله گرچه در برخى موارد حاوى تحلیلى سطحى است، اما در عین حال نکات مهمى را درخود دارد که در شرایط سیاسى کنونى منطقه قابل اهمال نیست.

حادثه شریف ظهور، حادثه اى بزرگ است و قدرتهاى بزرگ جهان، سیاست خارجى خود را بر مبناى حوادثى که پیش از آن رخ مى دهدجهت داده و نقشه هاى نظامى خود رابه شکلى سامان داده اند که آمادگیهاى لازم براى این حادثه درآن ملحوظ باشند. این در حالى است که مؤسسات دینى و رسانه هاى این دولتها نیز، مردم خود را براى پیشباز این حادثه آماده مى سازند.

این مؤسسات دینى به همراه رسانه هاى دیدارى و شنیدارى این دولتها، از سالهاى دهه هشتادمیلادى مردم خود را به ایمان جمعى به وقوع حادثه اى بزرگ در سرزمین شام که به نبردى هسته اى خواهدانجامید توجه داده اند. این مؤسسات پیوسته مردم خود را به ایمان به این نکته فرا مى خوانند که بزودى لشکرى از دشمنان مسیح که بدنه اصلى آن از میلیونها نظامى تشکیل یافته، از عراق حرکت مى کند و پس از گذشتن از رود فرات – که در آن زمان به خشکى گراییده است – به سوى قدس رهسپار مى شود. امانیروهاى مؤمن به مسیح راه این لشگر را سد کرده و همگى در«آرماگدون » با یکدیگر برخوردخواهند کرد و در این مکان است که درگیرى اتفاق خواهد افتاد. صخره هاذوب مى شوند… دیوارها بر زمین فرو مى غلتند… پوست تن انسانها درحالیکه ایستاده اند ذوب شده ومیلیونها نفر از بین مى روند… و این نبردى نهایى و هسته اى است…سپس مسیح براى بار دوم از جایگاه بلند خود بر زمین فرود مى آید… وپس از چندى زمام رهبرى جهان رادر دست گرفته و صلح جهانى رابرقرار مى کند… او دولت صلح را برزمین نو و زیر آسمانى تازه بنامى کند… و این مهم را از مرکزفرماندهى خود در قدس عملى مى سازد.

یک بررسى انجام گرفته از سوى مؤسسه «تلسن » که در اکتبر سال ۱۹۸۵ م. به نشر رسیده است; نشان مى دهد که در حال حاضر ۶۱ میلیون آمریکایى در انتظار واقعه آرماگدون گوش خوابانده اند و این در حالى است که ذکر مؤسسات دینى وایستگاههاى رادیو تلویزیونى که به این مهم پرداخته اند; در این مجال کوتاه میسر نیست.

مؤسسات دینى آمریکایى این نکته را روشن ساخته اند که سپاهى که از عراق به سوى قدس رهسپارخواهد شد، بنا به پیشگویى حرقیال(فصل ۳۸ و ۳۹) از نظامیانى ازعراق، ایران، لیبى، سودان و قفقاز درجنوب روسیه تشکیل مى شوند.دانستن این موضوع ما را در تحلیل سیاست خارجى دولتهاى آمریکایى و اروپایى درباره مردم کشورهاى یاد شده مدد مى دهد. مدارس انجیلى در آمریکا بر پایه این تحلیل که واقعه آرماگدون تنها حادثه اى است که بازگشت دوباره مسیح را به زمین ممکن مى سازد… و این واقعه اى بسیار نزدیک است به تبلیغ این دیدگاه پرداخته اند.

آرماگدونى که این عده از آن سخن مى گویند همان حادثه عظیمى است که پیش از ظهور مهدى، عجل الله تعالى فرجه، رخ خواهد داد، همان حادثه بزرگى که ائمه ما، علیهم السلام، نام «قرقیسیا» را بر آن اطلاق کرده اند. ائمه ما، علیهم السلام، از این نکته خبر داده اند که میلیونهانظامى از آمریکا، اروپا، روسیه، ترکیه (۱)، مصر و دول مغرب عربى به اضافه سربازانى از سرزمین شام شامل کشورهاى سوریه، اردن، لبنان، فلسطین و اسراییل همگى درناحیه اى در این محدوده تحت عنوان «قرقیسیا» با یکدیگر برخورد کرده وپس از حصول درگیرى، این سفیانى است که در پس آنکه همگى را چونان کشتزارى درو شده در هم مى کوبداز صحنه نبرد پیروز بیرون مى آید.در صحیحه میسر از امام باقر، علیه السلام، نقل است که فرمود:

«اى میسر! از اینجا تا قرقیسیاچقدر راه است؟» عرض کردم: «همین نزدیکیها در ساحل فرات قرار دارد.»پس فرمودند: «اما در این ناحیه واقعه اى اتفاق خواهدافتاد که از زمانى که خداوند متعال آسمانها و زمین راآفریده بى سابقه بوده، چنانکه تا وقتى آسمانها و زمین برپا هستند هم، واقعه اى همچون آن اتفاق نخواهدافتاد… سفره اى است که درندگان زمین و پرندگان آسمان از آن سیرمى شوند.» (2)

امثال این روایات از امام صادق، علیه السلام (۳)، و سایر ائمه نقل شده است.

حادثه «قرقیسیا» همان حادثه بزرگى است که پیش از ظهورحضرت حجه بن الحسن العسکرى، علیهماالسلام، رخ مى دهد و از آنجاکه این حادثه به سفیانى ارتباط داردو سفیانى از علایم حتمى ظهور امام زمان، علیه السلام، است وقوع این حادثه حتمى است، چه، امام مهدى پس از حادثه قرقیسیا با سفیانى برخورد خواهد کرد (و پس ازشکستهاى سفیانى فرو رفتن سپاه اوما بین مکه ومدینه) براى دیدار بامسیح، علیه السلام، رهسپار قدس خواهد شد.

(به هر تقدیر) زمان بسرعت مى گذرد و حوادث سیاسى، اقتصادى و اجتماعى به همراه نشانه هاى طبیعى همگى به نزدیک بودن این حادثه عظیم اشعار دارند و این درحالى است که ما نه خود و نه فرزندانمان را براى آن آماده نکرده ایم. آماده ساختن نسل آینده ازجوانان و مردان در سطوح مختلف روانى، عقلى و بدنى به منظور پیشبازاز حادثه شریف ظهور قائم آل محمد، علیهم السلام، امرى بى نهایت مهم است.

بى گمان ایمان یک نفر به یک قضیه و پافشارى و ایمان او به لزوم به کرسى نشاندن آن، عهده دار به کرسى نشستن آن قضیه خواهد بودو این نکته اى است که همه روانشناسان به آن قائل هستند. اینک اگر یک نفر مى تواند آنچه را بر آن پافشرده به کرسى تحقق بنشاند، درصورتى که مجموعه اى از افراد گردهم جمع شوند و توان فکرى خود رادر زمینه اى خاص به کار گیرند و به لزوم تحقق قضیه اى معین ایمان داشته باشند، چه خواهد شد؟! روانشناسان در پاسخ مى گویند: اگرچنین مجموعه اى از افراد تشکیل شود; بى تردید قادر خواهند بود درطبیعت و در آنچه پیرامون آنهاست اثر گذاشته و بسترى مناسب براى تحقق آن قضیه فراهم آورند.

مؤسسات دینى انجیلى آمریکا واروپا آنچه را روانشناسان گفته انددر قضیه بازگشت دوباره مسیح به زمین پس از حادثه آرماگدون به کاربسته به این گفته قائل اند که بى گمان امکان تحقق هر نوع پیشگویى دروهله نخست به ایمان مردم به آن و به پافشارى شان بر ضرورت به کرسى نشستن آن و همچین به شمار نفرات آنهاو شمار نفرات کسانى بستگى دارد که رهبرى کاروان تبلیغاتى به راه افتاده براى تحقق بخشیدن به آن پیشگویى را بر عهده دارند.

(گذشته از مسیحیان) ما مسلمین هم با مساله بزرگى مواجه هستیم که پیامبر ما محمد، صلى الله علیه وآله، واهل بیت آن حضرت، علیهم السلام، ازآن به ما خبر داده اند. این مساله پیشگویى صادقانه اى است که پاک شدن زمین از انواع ستمها وگرفتاریها و بر پایى اسلام در ربع مسکون آن بدان بستگى دارد. پس سزاوار است که ما و فرزندانمان به خود آییم و ایمانمان را به ظهور قائم آل محمد عمق بیشترى بخشیده وپافشارى مان را بر لزوم تعجیل ظهورآن حضرت و نزدیک شدن وقوع آن ژرفا دهیم و چنانکه سزاوار است شمار کسانى را که به این مساله ایمان دارند و براى پیشباز این ظهورشریف و حوادث پیش از آن آمادگى دارند فزونى ببخشیم. نکات زیرپیشنهادهایى است براى وصول به این اهداف:

۱. اینکه تنها یکبار در سال و آن هم در جشن میلاد به حضرت حجت توجه مى شود; کافى نیست.

۲. تلاش در جهت فراهم آوردن برنامه هاى هفتگى یا دو هفته یکبارشامل نشستها و مصاحبه ها درباره قضیه امام مهدى، علیه السلام، ظهورشریف آن حضرت و آنچه پیش از آن رخ خواهد داد.

۳. دعوت از دانشمندان و صاحبان اندیشه براى نگارش مقالاتى پیرامون این قضیه در روزنامه ها، مجلات ونشریات داخلى.

۴. استفاده از یک کانال فعال ماهواره اى براى برگزارى نشستها ومصاحبه ها روزانه و هفتگى به منظورژرفا بخشیدن به ایمان نسل حاضربه ظهور قائم آل محمد و آماده ساختن آنهابراى پیشباز حادثه ظهور.

۵. بستن بیعتهاى دسته جمعى دردسته هاى مختلف که طى آن مردم باامام و رهبر خود حجت بن الحسن، علیه السلام، بر سر کمک به آن حضرت و پیوستن به اردوگاه ایشان، پس از آگاهى از ظهورشان بیعت مى کنند. این بیعتها در مناسبتهاى مختلف بسته مى شود، همچون مناسبات اداى عمره و حج، ماه محرم، پانزدهم شعبان و سایرمناسبتهاى مربوط به معصومین، علیهم السلام.

۶. بستن بیعت عمومى با حضرت حجت در همه مناطق شیعه نشین وتعیین یک روز بخصوص براى آن در سال، بطورى که این بیعت بامحتوایى یکسان و در ساعتى واحدادا شود.

۷. تلاش به منظور فزونى بخشیدن به شمار مبلغان که نزدیک بودن ظهور حضرت حجت را تبلیغ کند وهمچنین فزونى بخشیدن به شمارکسانى که به این مساله ایمان دارندهمراه با جهت دادن توان فکرى آنهادر این راستا.

دیگران مجدانه به منظورظهورمسیح تلاش مى کنند و من ازاین مى ترسم که زمان از ما پیشى بگیرد و ناگهان با آن حادثه عظیم روبرو شویم و نتوانیم کارى انجام دهیم و از کسانى باشیم که این فرموده خداوند متعال بر آنان منطبق است.

و لو ترى اذا فزعوا فلا فوت، واخذوا من مکان قریب × و قالوا امنا به انى لهم التناوش من مکان بعید. (۴)

اگر بینى، آنگاه که سخت بترسند ورهاییشان نباشد و از مکانى نزدیک گرفتارشان سازد. گویند: اینک به رسول ایمان آوردیم. اما از آن جاى دور چسان به آن دست یابند.

ماهنامه موعود شماره ۱۲

پى‌نوشتها:

×. این مقاله از منبع زیر برگرفته شده است:

الفکر الجدید، مجله فصیله تغنى بالفکر وقضایا المسلم المعاصر، تصدر عن دارالاسلام للاراسات و النشر بر لندن، الحدالمزدوج ۱۵ – ۱۶، السنه الخامسه، شوال ۱۴۱۷ه، شباط ۱۹۹۷ م.

۱. شایان ذکر است که در روایات ازکشورهاى درگیر در واقعه «قرقیسا» باعنوان «ترک » و «روم » تعبیر شده است که ظاهرا نویسنده با تطبیق روم بر کشورهاى غربى، از آن با عنوان «امریکا» و «اروپا» یادکرده است. م.

۲. ر. ک: الکلینى، محمد بن یعقوب الکافى، ج ۸، ص ۲۹۵، ح ۴۵۱; النعمانى، محمدبن ابراهیم، کتاب الغیبه، باب ۱۴، ص ۲۶۷، ح ۳۶.م.

۳. ر. ک: النعمانى، محمدبن ابراهیم، همان، ص ۲۷۸، ح ۶۳. م.

۴. سوره سباء (۳۴)، آیه ۵۱-۵۲.