بانوی کرامت

کویر برای حضورت نورانی می‌شود وپنجره هابه شوق رویت، نیمه شبی رابه سوی خورشید باز نمی‌شوند. کوچه پس کوچه های قم به یمن حضورت نورانی می‌شوند و سروهای آزاد به احترامت قیام می‌کنند.

آرام آرام، بر پهنه کویر حضور پرولایت شکوفه می دهد ; غربت به یمن غریب معنا می‌یابد.
دلم میخواهد برایتان از بانویی سخن بگویم که خیال سبزتان نیمه شبی بر اقامه سبزش سلام می دهد و در آینه حرمش چهره آراید.
برایتان از بانویی سخن میگویم که همانند زینب(س) که برای قیام قربانی داد و خورشید عاشورا را با صبرش تعریف کرد، او هم با قدم های پرحیاتش، به سرزمین کویری قم حیات بخشید ودر رگ ایرانیان خون حمایت از ولایت را جاری ساخت.
برایتان از بانویی سخن میگویم که به یمن حضورش، شهر قم، مرکز صدور علم ودانش علوی شد و محل رشد وبالندگی.
برایتان از بانویی سخن میگویم که بارگاه زیبایش، پناهگاه دل های عاشقی است که شب های چهارشنبه در جمکران بیتوته می‌کنند. به نیابت از شیعه در نیمه شب های کویری قم، سربرآستان حرم حضرت دوست می سایند و برای ظهور گل نرگس دعا می‌کنند و از بانوی کرامت، برای شکوفه دادن درخت اجابت استمداد می طلبند.
معصومه …
معصومه تفسیر معصومیت است که روزگاری در مدینه طلوع کرد، معصومه اقامت غربت است در روزگار غربت نگاه ها، معصومه تفسیر بلند تبعیت است از ولایت.
معصومه نگاه سبزی است که از معصومیت سرچشمه می‌گیرد، معصومه، روزگار دلداگی است واز غربت به قربت رسیدن.
معصومه ترجمان بلند عاشوراست و قصه با زینب هم سفرشدن.
معصومه فلسفه شیدایی است و غزل ماندن و بودن، معصومه نگین ایران است که درقم، شهر اقامه می درخشد.
معصومه ضریب بالای ارادت به ولایت است، معصومه، قصه بلند مدینه تامشهد است.
معصوم انتهای متبلور است. معصومه سرسلسله تنهایی است، معصومه فانی فی الله است.