وداع با ماه رمضان

«وداع با ماه مبارک رمضان!»
فرازهایى از سلام و درود امام سجاد علیه السلام در وداع با ماه رمضان
درود بر تو اى ماه، ماهى که آرزوهاى ما را به هدف نزدیک مى ساختى و اعمال ما را در فروغ خویش روشن مى داشتى!
سلام بر تو! اى هم دم عزیز که تا هم دم ما بودى، قدر تو را نیک نشناختیم و هنگامى که ترک ما گفتى، از فراق تو فاجعه اى عظیم یافتیم و خاطر ما پریشان و آزرده شده است.
سلام بر تو! اى مهمان گرامى که وقتى قدم به خانه ما نهادى، سخت شادمان شدیم و روزى که از خانه ما رفتى، شادى ما پایان یافت.
سلام بر تو! اى گران مایه که در کنار تو قلب هاى ما به نرمى و مهربانى گرایید و گناهان ما از برکت تو کاهش یافت.
سلام بر تو! اى یار عزیز که با کمک تو بر شیطان چیره شدیم و از برکت تو راه احسان را شناختیم.
سلام بر تو! که به خاطر تو چه بسیار بنده گنه کار از قید عقوبت رسته و چه خوش بخت است آن کس که حرمت تو را رعایت کرده است.
سلام بر تو! که زنگ گناهان را از لوح قلب ها مى زدودى و بر خطایا و معاصى، پرده رحمت مى افکندى.
سلام بر تو! که مدت تو در چشم تیره بختان دراز و خسته کننده بود، ولى در قلب پارسایان، فروغ و حرمتى فراوان داشتى.
سلام بر تو! اى ماه بى نظیر که هیچ ماه مانند تو نتواند بود.
سلام بر تو! از همه کس و همه چیز و سلام بر تو که هر چه با تو بود، همه سلام و سلامت بود.
سلام بر تو! آن چنان که به دنیاى ما با برکات و خیرات فرود آمدى و آلایش گناهان را از جامه ما شستى.
سلام بر تو! که هنگام وداع، خویشتن را از تو بیزار نمى بینیم و روزه را که یادگار توست، هرگز ترک نمى کنیم.
سلام بر تو! که هنوز به ما نرسیده، مشتاق مقدم تو بودیم و هنوز ما را ترک نگفته، به یاد روز جدایى، خاطرى پریش و اندوهگین داشتیم.
سلام بر تو! که بدى ها در جوار تو از ما دور بود و هر چه برکت و خیر بود، در کنار تو بر ما ارزانى شده بود.
سلام بر تو! که همه شب در اشتیاق روز تو ستاره مى شمردیم و همه روز از روز پیش، به تو مشتاق تر بودیم.
سلام بر تو و بر آن فضایل که از وجود آن بهره مند نشدیم و بر آن برکات که نصیب ما نشده است.
رمضان مى رود (اشعار)
رمضان مى رود و مى بَرد از کف ما آن که سى روز صفا یافت از او محفل ما
رمضان رفت و دریغا که به امضا نرس د طاعتِ ناقصِ ما، روزه ناقابل ما
رمضان، عقده گشا بود گنه کاران را واى اگر او رود و حل نشود مشکل ما
واى بر ما اگر از این همه نعمت نبوَد جز یکى جرعه آب و لب نان حاصل ما