موعود پایگاه اینترنتی موعود
برخی بر این باورند که اگر زکات یا خمس می‌دهند ضرری به آنان می‌رسد و سودی به در یافت کنندگان آنها در حالی که بسیاری از این افراد شاید از منافع حیاتی این امور در زندگی آنان غافل هستند .
حضرت صاحب‌الزمان(عجل الله تعالی فرجه) در این زمینه فرموده‌اند:
“أمّا أَمْوالُکُمْ فَلا نَقْبَلُها إِلاّ لِتَطَهَّرُوا، فَمَنْ شاءَ فَلْیَصِلْ وَمَنْ شاءَ فَلْیَقْطَعْ، فَما آتانی اللّهُ خَیْرٌ مِمّا آتاکُمْ”(۱)
“امّا اموال شما، پس آنها را نمی‌پذیریم، مگر به خاطر این که پاک شوید. پس هر که می‌خواهد، بپردازد و هر که نمی‌خواهد، نپردازد. آن چه خدا به ما عطا کرده، از آن چه به شما عطا نموده بهتر است.”
شرح:
این عبارت، بخشی از مطالبی است که امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) در جواب سؤال‌های اسحاق بن یعقوب، در توقیع مبارک خود مرقوم فرموده‌اند.
اسحاق بن یعقوب می‌گوید:
سؤال‌هایی را گرد آوردم و به سفیر دوم حضرت، محمد بن عثمان عمری، عرضه کردم و از او خواستم که آنها را خدمت آن حضرت برساند و پاسخشان را نیز درخواست کند. حضرت(ع) در توقیعی، به خط مبارک خود، بعد از تذکّر اموری، چنین فرمودند:
“امّا اموالتان، پس هرگز، ما آنها را قبول نمی‌کنیم، مگر برای آن که پاک شوید؛ حال، هر که می‌خواهد مالش را بفرستد و هر که نمی‌خواهد، نفرستد آنچه خدا به ما عطا کرده، از آن چه به شما عطا شده، بهتر است. آن حضرت در این کلام مبارک، به این نکته اشاره می‌کنند که ثمره پرداخت حقوق مالی واجب، به خود انسان برمی‌گردد و امام این اموال را می‌گیرد تا نفسِ پرداخت کنندگان پاک شود، نه این که امام به آنها محتاج باشد.
قرآن کریم نیز در آیه زکات به این نکته اشاره کرده است:
«خُذْ مِنْ أَمْوالِهِمْ صَدَقَهً تُطَهِّرُهُمْ وَتُزَکّیهِمْ بِها وَصَلِّ عَلَیْهِمْ إِنَّ صَلاتَکَ سَکَنٌ لَهُمْ»(۲);
“از اموال آنان، صدقه (زکات) اخذ کن تا آنان را پاک گردانی و تزکیه کنی؛ و بر آنان درود بفرست و دعا کن، که دعای تو مایه آرامش آنان خواهد بود”. یادمان نرود که اگر زندگیمان بر اساس چارچوبی که معصومین (علیهم السلام) ترسیم کرده‌اند باشد آنگاه می‌توان توقع داشت که یک منتظر واقعی حضرت صاحب الزمان باشیم.
منابع
(۱). کمال الدین، ج۲، ص۴۸۴، ح۴ ; الغیبه، طوسی، ص۲۹۰، ح۲۴۷ ; احتجاج، ج۲، ص۲۸۳ ; إعلام الوری، ج۲، ص۲۷۱ ; کشف الغمه، ج۳، ص۳۳۹ ; الخرائج و الجرائح، ج۳، ص۱۱۱۴ ; بحارالأنوار، ج۵۳، ص۱۸۰، ح۱۰ .
(۲). سوره توبه، آیه ۱۰۳ .
