موعود پایگاه اینترنتی موعود
«شهیدان، جوانان مؤمن و فداکاری بودند که برای دفاع از کشور و ملت در برابر متجاوزان به این آب و خاک جان خود را در کف دست گرفته، با نام و یاد خدا به میدان نبرد قدم نهادند. ملت ما و به ویژه جوانان امروز مدیون شهیدان‌اند. از خودگذشتگی آن پاکبازان بود که اسلام و استقلال و آزادی را به ملت ایران هدیه کرد و ادای حق بزرگ آنان و تکریم یاد و نام آنان، نشانه فداکاری به ارزش‌های والاست. سلام خدا بر آنان». (فرازی از پیام مقام معظم رهبری(مدظله‌العالی) به مناسبت تدفین پنج شهید گمنام در دانشگاه امیرکبیر)
هر شهید گمنام، نشانی از مادری چشم‌به‌راه، نشانه خانواده‌ای منتظر…
و چه می‌دانیم از ملکوتی که در تشییع جنازه شهدای گمنام زمینی برپا می‌شود؟ و چه بسا مادر پهلو شکسته شهدای گمنام که به جای مادران چشم به‌راهشان، صاحب عزای مجلس شود و بدرقه‌کننده فرزندانش تا مبادا جای خالی مادر را احساس کنند… چرا که آنها نگذاشتند ولیّ زمانشان و نایب فرزند منتظرش(عج) احساس تنهایی کند…
طلاب خواهر غیرایرانی مؤسسه آموزش عالی بنت‌الهدی، در روز شهادت حزن‌انگیز امام محمد باقر(ع)، میزبان پیکر شهید گمنامی هستند که اگر فداکاری و مجاهدت او و همرزمانش نبود، شاید اکنون شاهد تحقق وعده انتشار اسلام از قم به سراسر عالم نبودیم.
اینان مردانی هستند که حماسه آفریدند؛ دلیرمردانی که با سجودشان، مخلصانه، به سوی خداوند شتافتند. در خاکریزها خمیده راه می‌رفتند تا ما امروز با قامتی راست و سری برافراشته گام برداریم.
صبح امروز، پیکر مطهر یک شهید گمنام دفاع مقدس، بر روی دستان صدها و هزاران پروانه عاشق، که خود را مدیون فداکاری مخلصانه شهدا می‌دانستند، از حرم حضرت معصومه(س) به سوی مؤسسه آموزش عالی بنت‌الهدی تشییع شد.
شاید زبان حال بدرقه‌کنندگان که با چشمانی اشک‌بار، در حالی که به یاد سالار شهیدان(ع) و جان بر کفان هشت سال دفاع مقدس بر سینه می‌زدند و مرثیه‌سرایی می‌کردند، این بود که به کجا چنین شتابان می‌روی، ای مرد؟ آری! حق تو این است… خوشا به حالت، گمنامی تنها شهرت‌پرستان را زجر می‌دهد، وگرنه همه اجرها در گمنامی است.
«سیده هیورچی»، که از تانزانیا برای که برای درک اسلام ناب به این جا آمده و امروز میزبان این شهید است، با چشمانی لبریز از شور می‌گوید: حضور این شهید گمنام احساس غربت را از یاد ما می¬برد. ما از راه دوری آمده¬ایم، همان طور که این شهید از راه دوری آمده است. ما از خانواده خود دوریم و این شهید نیز از خانواده خود دور است. آنها برای اسلام فداکاری کردند و ما نیز از آنان فداکاری در راه اسلام را می‌‌آموزیم.
آری! یاران مردانه رفتند، اما هنوز تکبیر وفاداری‌شان از مناره‌های غیرت این دیار به گوش می‌رسد. یاران عاشقانه رفتند، اما هنوز لاله‌های سرخ دشت‌های این خاک به یمن آنان به پا ایستاده‌اند.
آنان مردان همیشه جاویدان این دیار دلیران‌اند. آنان آینه‌های تمام‌نمای راه عزت و شرف من و تواند…. نگاه کن! نور از پیشانی‌های به خاک افتاده آنان می‌ترواد. برخیز! دست در دست هم دهیم و در امتداد مهر بمانیم!
«صوفیا الهریری»، که از مراکش برای درک اسلام ناب در قم مشغول به تحصیل است، از احساس خود در این فضای معنوی می‌گوید: واقعاً احساس غریبی دارم. احساس می‌کنم میزبان یکی از فرزندان حضرت زهرا(س) هستم.
شهدا، خالصانه آمده‌ایم تا زیارتتان کنیم و با دل‌های خسته اما امیدوار، خدا را در این مکان اهورایی با بغض‌های شکسته فرابخوانیم و بگوییم که ما شما را فراموش نکرده‌ایم… اصلاً مگر حماسه، شهادت، هویزه، طلائیه، بستان، صدای غرش توپ‌ها، حسین فهمیده‌ها و باکری‌ها، چمران‌ها، آوینی‌ها و … فراموش‌شدنی هستند؟!
طلبه ترکیه‌ای مؤسسه آموزش عالی بنت‌الهدی، که بیان احساس میزبانی از این شهید گمنام برای او دشوار است، ابراز می‌دارد: خاکسپاری این شهید در مؤسسه برای ما افتخار است. ما باید پشتیبان ولایت باشیم و یاد شهدا را، که همچون ستارگان، راهنما و الگوی ما هستند، زنده نگاه داریم.
آری… اگر سرتاپای وجودم بلرزد از یادآوری نامشان، سزاست، چرا که ره بی‌انتهای شهادت، روحی بزرگ می‌طلبد و این عزیزان برایم مظهر واقعی اخلاص‌اند. پس به شکرانه این رشادت‌ها و برای احترام به ساحت مطهرشان، گام برمی‌دارم و در هر قدم خویش، به روح بلندشان صلوات خواهم فرستاد.
یکی دیگر از طلاب مؤسسه، که از پاکستان برای تحصیل معارف اهل‌بیت(علیهم‌السلام) آمده است، با ابراز افتخار میزبانی از این شهید گمنام، بیان می‌دارد: حضور این شهید در مؤسسه، معنویت خاصی برای طلاب به همراه دارد و باعث افزایش شور و انگیزه آنان در راه یادگیری و نشر اسلام ناب خواهد شد.
وی ادامه می‌دهد: شهدای دفاع مقدس، تنها به ایران تعلق ندارند، بلکه شهدای جهان اسلام به شمار می‌آیند و همه ما به آنها افتخار می‌کنیم.
و من و تو…
در این ساحل باشکوه و امن آنان ایستاده‌ایم و در این حضور عطرآگین و آسمانی‌شان در آرامشیم و از سرخی آنان، دشت‌هایمان سرخ و لاله‌گون است.
طلبه دیگری از تانزانیا نیز که میزبانی از این شهید گمنام را عزت و افتخاری برای خود می‌داند، با تلاوت «و لاتحسبن الذین قتلوا فی سبیل‌الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون»، اذعان می‌نماید: ما از این شهید، که در راه خدا به مقام شهادت دست یافت، درس فداکاری گرفته، تحمل دوری از خانواده در راه یاری دین خدا برای ما آسان‌تر می‌شود.
«خانم مهدیه عاقلی»، یکی از کارکنان مؤسسه آموزش عالی بنت‌الهدی نیز به خبرنگار ما می‌گوید:
«شهیدان، شرمساریم که چنین پژمردیم
زنده ماندید شما، ما همه این جا مردیم
سبز و پربار شما، ما همه بی‌بار و بریم
بال و پر بارِ شما، ما همه بی‌بال و پریم»
***
خداحافظ ای شهدا، ای گلبرگ‌های خونین شلمچه، ای لب‌های سوخته فکه، ای گلوهای تشنه، ای تشنه‌های فرات شهادت، خداحافظ. شما رفتید و ماییم و راه ناتمام…!
جامعه المصطفی
