رسول خدا(ص) مى فرماید:
باکره مانند میوه هاى روى درختانند اگر بموقع چیده نشوند، اشعه آفتاب آنها را فاسد مى کند و وزش باد آنها را پراکنده مى سازد؛ همچنین دختران وقتى به حد بلوغ رسیدند و مانند زنان، در خویشتن تمایل جنسى احساس کردند، دارویى جز ازدواج ندارند و اگر همسر نگیرند، از فساد ایمن نیستند، چرا که بشرند و بشر از خطا و لغزش مصون نیست.
در این حدیث، حضرت(ص) تشبیه بسیار لطیف و دقیقى فرموده است. همانطور که میوه نه در زمانى که کال و نارس است، باید چیده شود و نه زمانى که بپوسد و فاسد شود، دخترى که نتواند شوهر را درک کند و از وظایف همسردارى عاجز باشد و نتواند قبول مسوولیت کند، میوه کال و نارسى است که هنوز باید روى درخت (خانه پدر) بماند تا گذشت زمان او را رسیده و شیرین کند و باز اگر دخترى نشاط و طراوت جوانى را از دست بدهد و ازدواج نکند، در حقیقت همان میوه روى درخت مانده اى است که هر چه بیشتر بماند بر افسردگى و پژمردگیش افزوده مى شود.