شکیبایی در عصر غیبت

 ابهام‏های موجود در زمینه فلسفه و چرایی غیبت آخرین حجّت حق، حضرت مهدی(ع)، از یک سو، و سختی‏ها و ناگواری‏های بسیاری که در دوران غیبت و حضور نداشتن امام(ع) در جامعه به مردم روی می‏آورد، از سوی دیگر، گاه موجب می‏شود که گروهی زبان به گلایه یا، خدای نخواسته، اعتراض بگشایند که: مگر ظلم و بی‏عدالتی و فساد و فحشا به نهایت خود نرسیده است، پس چرا خداوند وعده خود را محقّق نمی‏سازد و حجّتش را آشکار نمی‏کند؟ آیا دیگر زمان رهایی انسان‏های  در بند فرا نرسیده است؟ آیا دیگر زمان آن نشده که به دوران دیرپای ظلمت و تاریکی در کره زمین پایان داده شود؟ چرا امام مهدی(ع) این همه ظلم و فساد را می‏بیند، امّا ظهور نمی‏کند؟ و…

 قطعاً توان، درک و ظرفیت تحمل مردم متفاوت است و چه بسا که با افزون شدن امواج ناملایمات و سرعت گرفتن توفان فتنه‏ها گروهی به گرداب یأس و ناامیدی دچار شوند و به انکار اصل وعده ظهور منجی موعود بپردازند؛ از این روست که پیشوایان معصوم امّت(ع) در موارد متعددی از مردم خواسته‏اند که با دعا و التجا به درگاه خداوند از او بخواهند که به آنها پایداری، شکیبایی و استواری عطا کند تا بتوانند در مقابل فتنه‏ها و آشوب‏های عصر غیبت مقاومت کنند و ایمان و اعتقاد راستین خود را تا زمان ظهور حفظ نمایند. از آن جمله می‏توان به این بخش از زیارت حضرت صاحب‏الزّمان(ع) اشاره کرد:

 خداوندا! مرا بر دین خود پایدار دار و به طاعت خود وادار ساز. قلبم را برای ولی امرت نرم کن و مرا از آنچه آفریدگانت را با آن می‏آزمایی معاف فرما و به طاعت ولی امرت ثابت قدم بدار. همو که از آفریدگانت نهانش داشتی و به اذن تو از دیده‏ها پنهان شد و فرمان تو را انتظار می‏کشد.

 تو دانایی به وقتی که به صلاح ولی امر توست تا اجازه‏اش دهی امرش را آشکار کند و پرده [غیبت]اش را بردارد، بی آنکه تو را معلمی‌باشد. پس مرا بر این امر شکیبا ساز تا دوست ندارم تعجیل در آنچه را که تو به تأخیر انداخته‏ای و تأخیر در آنچه تو تعجیلش را خواسته‏ای و پرده برداشتن از آنچه تو پوشیده‏اش داشته‏ای و کاوش در آنچه تو نهانش داشته‏ای و به ستیز برنخیزم با تو در آنچه که تدبیر فرموده‏ای و نگویم:«برای چه، چگونه و چرا ولی امر ظهور نمی‏کند، با اینکه زمین از ستم پر شده است؟» و همه کارهایم را به تو وامی‏گذارم.

 آرزو می‏کنیم که خداوند به همه توفیق شکیبایی در ناملایمات، پایداری در سختی‏ها و استواری در انجام وظیفه عطا کند، تا بتوانیم با ایمانی پسندیده و اعمالی شایسته به خدمت ولی و صاحب خود حاضر شویم و پاداش صبر و بردباری خود را از دست آن امام بزرگوار دریافت کنیم. آمین یا رب العالمین.

 همچنین در دعای دیگری که از ناحیه مقدّس خود حضرت، توسط نایب ایشان در زمان غیبت کبری صادر شده است، می‌خوانیم:

خدایا … مرا در اطاعت از ولیّ امر خود که او را از خلق خویش پنهان ساخته‌ای، ثابت قدم بدار. او با اجازه تو از مخلوقات غایب شده و در انتظار امر تو است.۲

ماهنامه موعود شماره ۸۸

پی‌نوشت‌ها:

۱. سوره هود، آیه ۹۳ و سوره یونس، آیه ۲۰.
۲. جمال الاسبوع، فصل ۴۷، ص ۳۱۶.