قدرت صهیونیست‌ها در آمریکای امروز- قسمت ششم

اسرائیلی‌‌ها «سرزمین شیر و عسل» جدیدی یافته‌‌اند. با توجه به موفقیت یهودیان در آمریکا، تعداد بسیار کمی از یهودیان آمریکا به خارج از ایالات متحده مهاجرت کرده‌‌اند. با وجود این، سنت بادیه‌‌نشین‌‌های یهودی در دیگر اعضای قبیله، و عجیب است که در میان اسرائیلی‌‌ها، همچنان زنده است.

• هجوم تازه مهاجران یهودی

… جامعه یهودیان آمریکا، علی‌رغم پیش‌‌بینی‌‌های مکرر درباره اضمحلال جمعیتی یهودیان، همچنان گسترش می‌‌یابد. بین سال‌‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۹۰ (با وجود افزایش ازدواج‌‌های فامیلی و کاهش میزان تولد) جمعیت رسمی‌یهودیان آمریکا ۳۰۰ هزار نفر افزایش یافت. این رشد ناچیز جمعیت تا حدی به دلیل مهاجرت‌‌های گسترده آوارگان یهودی ایران و آفریقای جنوبی است. با این همه، مهم‌ترین عامل در این میان، مهاجرت یهودیان از اتحاد جماهیر شوروی است که بالغ بر ۲۵۰ هزار نفر است؛ چنانچه از سال ۱۹۹۱، ۱۰۰ هزار نفر دیگر نیز ویزا گرفته‌‌اند و منتظر نوبت ورود به آمریکا هستند.

دلایل متفاوتی در پس این امر وجود دارد که چرا یهودیان ترجیح می‌‌دهند، برخلاف نفرت از تبعید، مهاجرت کنند. برای برخی از آنان تنها دلیل این کار حضور خویشاوندان در ایالات متحده بوده است که در آن بزرگ‌‌ترین جامعه یهودیان روسی ساکن شده است. عامل دیگر به طور مشخص، اقتصادی است؛ آمریکا، که یهودیان در میان قومیت‌‌های عمده آن ثروتمندین قومیت هستند، نسبت به کشور کوچک اسرائیل فرصت‌‌های بسیار بهتری برای یهودیانِ عموماً تحصیل کرده‌‌ای که از شوروی آمده‌‌اند، فراهم می‌‌کند.

بی‌شک آنهایی که به آمریکا آمده‌‌اند، علی‌رغم مشکلات معمول سازگاری با محیط، به نسبت عملکرد خوبی داشته‌‌اند. براساس یک بررسی ملی، یک خانواده یهودی روسی [در آمریکا] به‌‌طور متوسط سالانه بیش از یک خانواده آمریکایی درآمد دارد.

• اسرائیلی‌‌ها «سرزمین شیر و عسل» جدیدی یافته‌‌اند

با توجه به موفقیت یهودیان در آمریکا، تعداد بسیار کمی از یهودیان آمریکا به خارج از ایالات متحده مهاجرت کرده‌‌اند. با وجود این، سنت بادیه‌‌نشین‌‌های یهودی در دیگر اعضای قبیله، و عجیب است که در میان اسرائیلی‌‌ها، همچنان زنده است.

در حدود ۸۰۰ هزار اسرائیلی (که در کشوری کوچک، به نسبت فقیر و جنگ زده-اند) به جای آنکه فرزندان سرزمینی باشند که مورد ستایش صهیونیست‌‌های سابق بود، در جستجوی فرصت‌‌های بهتر از اسرائیل خارج شده‌‌اند. در بعضی سال‌‌ها، بویژه پیش از مهاجرت گسترده یهودیان روسیه، شمار کسانی که از اسرائیل خارج می‌‌شدند، بیش از شمار مهاجران وارد شده به آن کشور بود.

اگرچه آنها در کشورهای دوردستی همچون فنلاند و سنگاپور حضور دارند، محل سکونت دلخواه آنان ایالات متحده بوده است، که در حدود نیم میلیون یهودی در اجتماع‌های اصلی آن در نیویورک و لس‌‌آنجلس متمرکز شده‌‌اند.

در مقایسه، شمار کل مهاجرت یهودیان از آمریکا به اسرائیل، در طول چهار دهه پس از سال ۱۹۴۸ از ۶۰ هزار نفر بیشتر نیست؛ و این تعداد نصف شمار اسرائیلی‌‌هایی است که بین سال‌‌های ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۷ تقاضای قانونی مهاجرت رسمی‌به آمریکا داشته‌‌اند.

• دره سیلیکون: ارض موعود جدید

… اکنون «اسرائیلی‌‌های سرگردان» در میان کارگران فنی و دیگر حوزه‌‌های حرفه‌‌ای رتبه‌‌هایی ممتاز کسب کرده‌‌اند. مهندسان به تنهایی ۲۰ درصد از میزان کل را شامل می-شوند، که در این میان به‌طور تخمینی ۱۳ هزار نفر به‌‌عنوان دانشمند، مهندس و دیگر مشاغل تنها در صنایع فوق پیشرفته کالیفرنیا فعالیت می‌‌کنند. این تعداد تقریباً برابر یک سوم نیروی کار فنی تولید شده اسرائیل است.

• سرمایه‌‌گذاری یهودیان: «یک طعم بین‌‌المللی»

هرچند هیچ مدرکی دلیل توطئه بین‌المللی بانک‌داران یهودی وجود ندارد، برخی از یهودیان در امور بانک‌داری با یکدیگر تبانی کرده‌‌اند. بازی پول برای یهودیان، جاذبه‌‌ای دارد که به گفته بعضی برابر است با جاذبه‌‌ای که رابطه جنسی برای فرانسویان، غذا برای چینی‌‌ها، و قدرت برای سیاستمداران دارد. از زمان آواره شدن جوامع یهودی تاکنون، دغدغه‌‌های مالی آنها همیشه یک طعم بین‌‌المللی داشته است. اما برخی یهودیان در عرصه بانک‌داری بین‌‌المللی از حدود اخلاق و قانون تجاوز کرده‌‌اند.

• هنر: «طعمی‌به شدت یهودی»

… هنر یهودی؟ تا چندی پیش چنین عبارتی تناقض‌‌آمیز به نظر می‌‌رسید. در ۹/۹۹ درصد تجاربِ یهودیان هیچ هنر برجسته‌‌ای وجود نداشت. هنر عامیانه و هنرهای تزیینی وجود داشت، اما کارِ جدی به معنای غربی آن وجود نداشت. امروزه اوضاع بسیار تغییر کرده است و یهودیان در تمام بخش‌‌های جهان هنر حضور دارند: به‌‌عنوان هنرمند، دلّال، مجموعه‌‌دار، منتقد، موزه‌‌دار، مشاور و پشتیبان. در واقع، صحنه هنرِ معاصر، طعمی‌به شدت یهودی دارد.
در برخی محافل، به این نوع افرادِ اهل زد و بند مافیای یهود گفته می‌‌شود، زیرا آنان قدرت، اعتبار و بیش از همه، پول را در اختیار دارند.

همچون خانواده کاپو، قدرت به شیوه‌‌ای ماهرانه توزیع می‌‌شود: هنرمندانی که سال‌‌ها درگمنامی زندگی کرده‌‌اند یک شبه معروف می‌‌شوند؛ و هنرمندان معروف آنقدر سریع زیر تیغ گیوتین می‌‌روند که متوجه نمی‌‌شوند سرشان را از دست داده‌‌اند.

• «پسرم…»

… در ایالات متحده تقریباً ۳۰ هزار پزشک یهودی وجود دارد. این تعداد در حدود چهارده درصد از کل پزشکانی است که به‌شکل آزاد کار می‌‌کنند.

از پانصد هزار وکیل، به طور تخمینی بیش از بیست درصد آنها یهودی‌‌اند، یعنی نزدیک به ده برابر آنچه می‌‌توان انتظار داشت! در سال ۱۹۳۹ تقریباً بیش از نصف وکلای شاغل در نیویورک، یهودی بودند. اکنون این نسبت بزرگ‌تر نیز شده است: شاید از هر پنج وکیل سه نفر یهودی‌‌اند!

آخرین سرشماری کانون وکلای شهر نیویورک نشان می‌‌دهد که شصت درصد از ۲۵ هزار وکیل این شهر یهودی، هجده درصد کاتولیک و هجده درصد پروتستان هستند. بیشتر وکلای یهودی (حدود هفتاد درصد آنها) اصالتاً از اروپای شرقی هستند.
اکنون ۱۵ درصد از ۷۴۰ هزار وکیل ایالات متحده یهودی‌‌اند. این تعداد وکیل یهودی به نسبت هفت برابرِ سهم یهودیان در کل جمعیت است. در محافل نخبگان حقوقی، این تمرکز جلوه بارزتری می‌‌یابد. چهل درصد اعضای شرکت‌‌های حقوقی پرنفوذ نیویورک و واشنگتن یهودی هستند. از هر نُه کرسی دادگاه عالی، یهودیان دو کرسی را در اختیار دارند (۲۲ درصد).

براساس برآورد انجمن پزشکان آمریکا، اکنون ۶۸۴ هزار پزشک در ایالات متحده فعالیت دارند. تعداد پزشکان یهودی بیش از ۱۰۰ هزار، یا ۱۵ درصد است. همانند وکلا، این تعداد هفت برابر بیشتر از سهم یهودیان در جمعیت سراسری است. نُه درصد درخواست‌‌های پذیرش دانشکده‌‌های پزشکی در سال ۱۹۸۸ از سوی یهودیان بوده است.

دست کم ۲۰ درصد اعضای هیئت علمی دانشگاه‌‌هایی تراز اول آمریکا، با بیش از ۲۵ درصد در دانشکده‌‌های پزشکی مشهور و ۳۸ درصد در دانشکده‌‌های حقوق مشابه، یهودی‌اند این ارقام در دانشگاه هاروارد بالاتر می‌‌رود: نیمی از اعضای هیئت علمی آن یهودی‌‌اند. امروزه ۲۰ درصد پزشکان و وکلای کشور یهودی هستند.

• شهرنشینان…

پیش از جنگ جهانی دوم، بیشتر یهودیان در اروپا زندگی می‌‌کردند و تعداد آنها دو برابر تعداد یهودیان ساکن آمریکا بود. پس از هولوکاست، تعداد یهودیانی که در آمریکا زندگی می‌‌کردند دو برابر یهودیان اروپا شد. از ۴/۱۴ میلیون یهودی …، ۵ میلیون و ۹۰۰ هزار یا چهل و یک درصد آنها در آمریکا به سر می‌‌برند. یهودیان ۷/۲% جمعیت آمریکا را تشکیل می‌‌دهند…. تقریباً ۶۰% یهودیان آمریکا در شمال شرقی این کشور زندگی می‌‌کنند، گرچه به نظر می‌‌رسد سهم نسبی این منطقه، به تازگی کاهش یافته است. منطقه مرکزی شمال ۹/۱۱%، منطقه جنوب ۸/۱۵% و منطقه غربی ۳/۱۴% از جمعیت یهودیان را دربرگرفته است. با توجه به میانگین کشوری، یهودیان در منطقه شمال شرقی تراکم بیشتری دارند. در منطقه مرکزی شمال و جنوب تراکم آنها کمتر است و در غرب کشور تراکم جمعیتی آنها تاحدودی متوسط است. به عبارت دیگر، یهودیت یک دین شهری، یا به نحو فزاینده حومه‌‌ای، است. بیش از ۷۷% جمعیت یهودیان در چهارده شهر بزرگ یا مراکز تجمع حومه‌‌ای زندگی می‌‌کنند. بقیه یهودیان آمریکا (تقریباً همه) در شهرها یا شهرستان‌‌ها زندگی می‌‌کنند. نسبت یهودیان روستایی بسیار ناچیز است.

• «تحصیلکرده‌‌ترین‌‌ها»

در دوران پس از جنگ، یهودیان آمریکا میان تمامی‌گروه‌‌های عمده مذهبی یا قومی آمریکا به تحصیل کرده‌‌ترین گروه تبدیل شدند. براساس پژوهش پدر روحانی آندرو ام. گریلی در کتاب قومیت، انشعاب، و نابرابری (۱۹۷۶)، تا پیش از اواسط دهه ۱۹۷۰ هر یهودی به‌‌طور میانگین چهارده سال مشغول تحصیل بوده است. این میزان از پیروان کلیسای اسقفی آمریکا ـ که بالاترین جایگاه اجتماعی را دارد ـ نیم سال بیشتر بود. در حالی که کمتر از نصف آمریکایی‌‌ها وارد دانشگاه می‌‌شدند، بیش از ۸۰ درصد یهودیان به دانشگاه می‌‌رفتند و چنانکه از آمارهای دانشگاه هاروارد، پرینستون و ییل برمی‌‌آمد، میزان حضور یهودیان در دانشگاه‌‌های تراز اول بیشتر از دیگر آمریکایی‌‌ها بوده است. برای مثال، در سال ۱۹۷۱، ۱۷ درصد دانشجویان دانشگاه‌‌های خصوصی را یهودیان تشکیل می‌‌دادند.

• استادان یهودی از استادان غیریهودی «بسیار جلوترند»

در سال ۱۹۴۰، تنها ۲ درصد استادان دانشگاه‌‌های آمریکا یهودی بودند. این رقم تا پیش از دهه ۱۹۷۰ به ۱۰ درصد می‌‌رسد. حضور یهودیان در دانشگاه‌‌ها در دوران پس از جنگ، به غیر از میزان بالای آن از جنبه‌‌های دیگر نیز قابل توجه است. دانشگاهیان یهودی در رشته‌‌هایی گرد هم می‌‌آمدند که از لحاظ نظری، دشوارترین رشته‌‌ها بود (رشته‌هایی که بر استدلال نظری و انتزاعی تأکید داشت) و در مشهورترین و معتبرترین مؤسسه‌ها تدریس می‌شد.

حضور آنها در رشته‌‌های مردم‌‌شناسی، اقتصاد، تاریخ، ریاضیات، فیزیک و جامعه-شناسی بیش از حد معمول، و در رشته‌‌های کشاورزی، علوم تربیتی، اقتصاد خانواده، روزنامه نگاری، کتابداری، پرستاری و تربیت‌‌بدنی کمتر از حد معمول بود.

تعداد یهودیان در رشته مهندسی برق، نظری‌‌ترین شاخه مهندسی، از تعداد آنها در مهندسی مکانیک، عمران، یا شیمی‌بیشتر بوده است. پزشکی، حرفه‌‌ای است که از نظر اجتماعی جایگاه بالایی دارد و یهودیان به شکل غیرمنتظره‌‌ای در رشته‌‌های بیوشیمی، باکتری شناسی، فیزیولوژی، روان‌‌شناسی و دیگر رشته‌‌های مرتبط با پزشکی، حضور داشته‌‌اند.

اورت کارل لاد پسر و سیمور مارتین لیپست در سال ۱۹۷۵ (بر اساس تمامی معیارهای ممکن) نوشتند دانشگاهیان یهودی «از همتایان غیریهودی خود بسیار جلوترند» در این زمان، یک پنجم اعضای هیئت علمی دانشگاه‌‌های ترازاول و یک چهارم اعضای هیئت علمی جامعه دانشگاه‌‌های شرق آمریکا (آیوی لیگ) یهودی بودند. نسبت آنها در میان استادان زیر سی و پنج سال دانشگاه‌‌های شرق آمریکا و هیئت علمی دانشکده‌‌های ترازاول پزشکی و حقوق حتی بیش از این بوده است. در سال ۱۹۶۸، ۳۸% اعضای هیئت علمی دانشکده‌‌های تراز اول حقوق، یهودی بودند.

• یک چهارم ثروتمندترین آمریکایی‌‌ها و ۳۰% تمام میلیاردرها، یهودی‌‌اند.

در اوایل دهه ۱۹۸۰، مجله فوربز در گزارش سالانه خود چهارصد نفر ثروتمند اصلی آمریکا را معرفی کرد. اگر به دقت بر مبنای درصد آنها از جمعیت سراسری حساب کنیم، تعداد یهودیان در این فهرست می‌‌بایست ۱۲ نفر باشد. حال آنکه تعداد آنها بیش از یک صد نفر بود. یهودیان که کمتر از ۳ درصد مردم آمریکا را تشکیل می‌دادند، بیش از یک چهارم ثروتمندترین آمریکایی‌‌ها هستند. میزان حضور آنها در این فهرست نه برابر بیش از حد متوسط بود. در مقابل، گروه‌‌های قومی‌که تعدادشان بسیار بیش از یهودیان بود (ایتالیایی‌‌ها، اسپانیولی‌‌ها، سیاه‌‌پوستان، و اروپای شرقی‌‌ها) نمایندگان کمتری در فهرست داشتند. هرچه میزان دارایی‌‌ها بالاتر می‌‌رود، تعداد یهودیان بیشتر می‌‌شود. بیش از ۳۰ درصد میلیاردرهای آمریکا، یهودی بودند. در کانادا نیز همین پدیده مشهود است: سه خانواده‌‌ای که از نظر تجاری برجسته‌‌ترین موقعیت را داشتند، همگی یهودی بودند (خانواده بلزبرگ در ونکوور، خانواده برونفمن در مونترآل و خانواده ریچمن در تورنتو).

حتی این امکان هست که مجله فوربز تعداد یهودیان فوقِ‌پولدار آمریکا را کمتر حساب کرده باشد؛ زیرا بسیاری از آنها در معامله‌های املاک ثروتمند شده‌‌اند، یعنی حوزه‌‌ای که تخمین درآمد در آن از دیگر حوزه‌‌ها دشوارتر و پنهان کردن ثروت، آسان‌‌تر است.

در شماره [۲۲ جولای] سال ۱۹۸۶ مجله فایننشال ورلد، فهرست جالب‌‌تری منتشر شد. در این فهرست به ترتیب نام یک صد نفر از مدیران وال استریت (بانک‌داران، مدیران مالی، دلّال‌‌ها، متخصصان خرید سهام، بورس‌‌بازها، تاجران کالا، و کارگزاران سهام) که در سال ۱۹۸۵ دست‌کم ۳ میلیون دلار به دست آورده بودند، آمده بود. این فهرست با ایوان بوسکی آغاز می‌‌شود، که به ظاهر ۱۰۰ میلیون دلار درآمد داشته است… درآمدهای بوسکی در برابر ۵۰۰ میلیون دلاری که مایکل میلکن در سال بعد به دست آورد، اندک بود… میلکن و بوسکی، و نیز نیمی از کسانی که فایننشال ورلد از آنها نام می‌‌برد، یهودی بودند. جورج سوروس (۵/۹۳ میلیون دلار)، اَشر ادلمن (۲۵ میلیون دلار)، مورتون دیویس (۲۵ میلیون دلار)، و مایکل اشتینهارت (۲۰ میلیون دلار) پر درآمدترین یهودیانِ وال استریت بودند.