زینت پدر

ستارۀ مدینه وقتی به دنیا آمد، امام حسین علیه السلام به سرعت خود را به پدر رساند و با اشتیاق خبر تولّد خواهرش را به او داد و منتظر لبخندی بر لب پدر شد، امّا در کمال شگفتی اشک پدر را دید که بر گونه اش جاری شد. حسین سبب گریه پدر را پرسید…

محمد عابدی

ستارۀ مدینه وقتی به دنیا آمد، امام حسین علیه السلام به سرعت خود را به پدر رساند و با اشتیاق خبر تولّد خواهرش را به او داد و منتظر لبخندی بر لب پدر شد، امّا در کمال شگفتی اشک پدر را دید که بر گونه اش جاری شد. حسین سبب گریه پدر را پرسید.

امام فرمود: «فرزندم به زودی خواهی دانست.» (۱)
در این ایام پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در مسافرت بود؛ لذا فاطمه علیهاالسلام رو به علی علیه السلام کرد و پرسید: پدرم در مسافرت است، نام این دختر را چه بگذاریم؟ علی علیه السلام فرمود: من در این کار بر پیامبر خدا صلی الله علیه و آله پیشی نمی‌گیرم. منتظر می‌شویم تا به زودی باز گردد. سرانجام پیامبر صلی الله علیه و آله از سفر برگشت. او طبق معمول قبل از ورود به خانه اش در خانۀ فاطمه علیهاالسلام را کوبید و چون داخل شد، سیمای کودک فاطمه علیهاالسلام را دید. علی علیه السلام پیش آمد؛ پیامبر صلی الله علیه و آله را از تولد نوه اش مطلع کرد و از وی خواست نامی‌برای او انتخاب کند. پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: «فرزندان فاطمه، فرزند من هستند، امّا منتظر وحی می مانم تا خداوند نامی‌برایش برگزیند در همان هنگام جبریل نازل شد و عرض کرد: خداوند سلام می رساند و می فرماید: نام این کودک را زینب بگذار؛ زیرا در لوح محفوظ این نام را برای او نوشته ایم. آن گاه رسول خدا صلی الله علیه و آله (زینب) را از مادرش خواست، بر گونه اش بوسه ای زد و فرمود: حاضرین و غایبین را وصیت می‌کنم که حرمت این دختر را نگهدارند؛ که او همانند خدیجه کبری علیهاالسلام است.» (۲)
و به این ترتیب در پنجم جمادی الاولی سال پنجم یا ششم هجری سومین فرزند فاطمه زهرا علیهاالسلام پای به این جهان گذاشت. (۳)
تولّد حضرت زینب علیهاالسلام همراه با غم و اندوه اهل بیت علیهاالسلام بود و این به خاطر اخباری بود که پیامبر خدا صلی الله علیه و آله از آینده و مصیبت هایی که زینب علیهاالسلام بدان گرفتار خواهد شد؛ داده بود. از جمله وقتی جبرییل ناز شد و نام زینب را برای مولود مبارک فاطمه آورد، گریان شد. وقتی رسول خدا صلی الله علیه و آله سبب گریه اش را سؤال کرد، گفت: «این دختر از آغاز تا پایان زندگی، رنج و بلاهای زیادی را به جان خواهد خرید به درد مصیبت تو، ماتم مادرش، مصیبت پدرش، فراق برادرش حسن و از همه فزون تر به مصائب کربلا گرفتار خواهد شد.» وقتی این خبر را رسول خدا صلی الله علیه و آله شنید، گریان شد…
«فلما احضرتها اخذها رسول الله و ضمّها الی صدره الشریف و وضع خده المنیف علی خدّها فبکی بُکاءً عالیا و سال الدّمع علی محاسنه الشریف جاریا فقالت فاطمه: لماذا بکائک؟ لا ابکی الله عینیک یا ابتاه!، فقال صلی الله علیه و آله : یا بنیه فاطمهُ فاعلمی ان هذه البنت بعدک و بعدی تُبتلی بالبلایا تردّ علیها مصائب شتی و رزایا، فبکت فاطمه علیهاالسلام عند ذلک ثم قالت: یا اب فما ثواب من بکی علیها و علی مصائبها؟ فقال: یا بضعتی و قرّه عینی! ان من بکی علیها و علی مصائبها یکون ثواب بکائه کثواب من بَکی اخویها؛

وقتی زینب را حاضر کردند رسول خدا صلی الله علیه و آله او را گرفت و به سینۀ شریفش چسبانید و صورت مبارک خود را به صورتش نهاد و بلند گریست [چنان که [اشک از محاسن شریف او روان شد، فاطمه علیهاالسلام پرسید: [ای پدر گرامی [گریه ات برای چیست؟ خدا نگریاند دو چشم شما را! فرمود: ای دختر من، ای فاطمه! بدان که بعد از تو و بعد از من این دختر، گرفتار بلاها خواهد شد و مصیبت های گوناگون بر وی وارد خواهد شد.
در این لحظه فاطمه علیهاالسلام به شدت گریست و پرسید: ای پدر! ثواب کسی که بر او و مصیبت هایش گریه کند، چیست؟، فرمود: ای پاره تن من و روشنی چشمم! هر کس بر او و مصیبت هایش گریه کند، ثواب گریه اش مانند ثواب کسی است که بر دو برادر او [حسن و حسین] گریه کند…» (۴)

پی نوشت :

۱) ریاحین الشریعه، ج ۳، ص ۳۸، به نقل از ریاض المصائب. ناسخ التواریخ، حضرت زینب علیهاالسلام، ج ۱، ص ۴۵.
۲) زینب الکبری، علامه جعفر نقدی، ص ۱۶.
۳) درباره تولد حضرت زینب علیهاالسلام نظریه های مختلفی در کتب تاریخی نقل شده است، مانند: پنجم جمادی الاولی سال ششم، اوایل شعبان، ماه رمضان، دهه اخیر ربیع الثانی سال پنجم یا ششم یا هفتم هجری و ماه محرم سال پنجم، ولی دهه اخیر ربیع الثانی قول قوی تر است. خصائص الزینبیه، ص ۵۵.
۴) طراز المذهب، ص ۲، نقل از خصائص الزینبیه، ص ۵۳.

منبع : ماهنامه اطلاع رسانی، پژوهشی، آموزشی مبلغان شماره۷.