کشور «ایران «یکى از مستعدّترین کشورهاى روى خطّ زلزله دنیاست و بر پایه آمارهاى رسمى در ۳۰ سال گذشته بیش از ۶۰ درصد تلفات جانى کشور ناشى از زلزله بوده است.
در روایات آمده است هر گاه چهار چیز آشکار شود، زلزله ظهور پیدا مى کند: زنا، گسترش ظلم و جور، نپرداختن زکات، شرک و کفر و ربا.
همچنین وقوع زلزله هاى مکرّر را از نشانه هاى ظهور حضرت صاحب الزّمان (ع) معرفى نموده اند. در سوره زلزله، مزمّل و حج به وقوع حادثه زلزله اشاره شده است:
«إِذا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزالَها وَ أَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقالَها؛ ۶ آنگاه که زمین به لرزش [شدید] خود لرزانیده شود و زمین بارهاى سنگین خود را برون افکند.»
«یَوْمَ تَرْجُفُ الْأَرْضُ وَ الْجِبالُ وَ کانَتِ الْجِبالُ کَثِیباً مَهِیلًا؛ ۷ روزى که زمین و کوهها به لرزه درآیند و کوهها به سان ریگ روان گردند.»
«یا أَیُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّکُمْ إِنَّ زَلْزَلَهَ السَّاعَهِ شَیْءٌ عَظِیمٌ؛ ۸ اى مردم از پروردگار خود پروا کنید چرا که زلزله رستاخیز امرى هولناک است.»
خداوند در آیه ۷۳ سوره اعراف، به وقوع زلزله در اثر کفران نعمت قوم ثمود اشاره کرده است:
«و به سوى (قوم) ثمود، برادرشان صالح را (فرستادیم)، گفت: «اى قوم من! (تنها) خدا را بپرستید، که جز او، معبودى براى شما نیست!
دلیل روشنى از طرف پروردگارتان براى شما آمده: این «ناقه» الهى براى شما معجزه اى است، او را به حال خود واگذارید که در زمین خدا (از علف هاى بیابان) بخورد! و آن را آزار نرسانید، که عذاب دردناکى شما را خواهد گرفت!»
قوم ثمود در سرزمین «حجر» که بین «عربستان» و «سوریه» قرار داشت، زندگى مى کردند. قوم ثمود، مردمى متمدّن بودند که براى سکونت خود قصرها مى ساختند و از کوه ها با مهارت خاصّى خانه مى تراشیدند. شغل آنان زراعت و احداث قنوات و غرس نخل ها بوده و زندگى آسوده و خوشى داشتند. آنان کمتر از سیصد سال عمر نمى کردند و بعضى تا هزار سال هم عمر مى نمودند.
متأسّفانه بت پرستى در میان آنان مرسوم شد و خداوند تعالى براى هدایتشان صالح را در سنّ شانزده سالگى که از خانواده اى اصیل و محترم خودشان بود و به عقل و علم در میانشان ممتاز و معروف بود، فرستاد و صالح تا سنّ صد و بیست سالگى در میان قوم خود مشغول هدایت بود، ولى فقط افراد قلیلى به او پیوستند؛ تا اینکه عذاب الهى بر قوم ثمود نازل شد و آن مردم بت پرست به وسیله صیحه، زلزله و صاعقه نابود شدند.