موعود پایگاه اینترنتی موعود
آیا زمینه های وقایع سخت قبل از ظهور از مرز اردن وسوریه فراهم می آید؟!در حالی که مردم اردن از فقر نسبی رنج می‌برند و خدمات درمانی به بهانه های مختلف به اردنی ها ارائه نمی‌شود حضور دهها هزار نفر لیبیایی در اردن سوالاتی را به ذهن متبادر می سازد که شاید پاسخ به این سوالات بتواند معمای حضور مشکوک لیبیایی ها در اردن را آشکار سازد.
به گزارش خبرنگار سرویس وبلاگستان مشرق، سعید نادری در آخرین مطلب وبلاگ در جستجوی حقیقت نوشت: از چند هفته قبل، شهروندان لیبیایی حضوری چشمگیر در اردن دارند شاید دهها هزار نفر به بهانه درمان در خیابانهای اردن پرسه می زنند و این باعث شده که تمامی‌بیمارستانها، درمانگاهها، هتلها و حتی هتل آیارتمانها پر از افرادی باشد که به ظاهر مریض هستند و به بهانه معالجه به رزرو اتاق می پردازند. همین امر باعث شده که شهروندان اردنی از کمترین خدمات درمانی در کشور خود رنج ببرند و احیانا بیمارستانی مناسب برای درمان خود نیابند. این روزها مسافران عادی در اردن به سختی می توانند هتل رزرو کنند . لیبیایی ها اکثرا در ۳ منطقه کلیدی اردن یعنی غرب امان،منطقه عبدون و شهر اربد در شمال اردن کشور سکونت داده شده‌اند.
آیا دولت اردن بدنبال این هست که به همگان اثبات کند خدمات پزشکی اردن در عالم بی نظیر است و هزینه درمان در این کشور به مراتب کمتر از کشورهای دیگر می‌باشد ؟
در حالی که مردم اردن از فقر نسبی رنج می‌برند و خدمات درمانی به بهانه های مختلف به اردنی ها ارائه نمی‌شود حضور دهها هزار نفر لیبیایی در اردن سوالاتی را به ذهن متبادر می سازد که شاید پاسخ به این سوالات بتواند معمای حضور مشکوک لیبیایی ها در اردن را آشکار سازد
در مقاله پیش رو نویسنده بر آن است تا فضای موجود در منطقه را به صورت واقع بینانه ترسیم کند فلذا برای صحت وسقم مطالب این مقاله، خوانندگان محترم می توانند با مراجعه به آمار و مصاحبه های مسئولان اردنی مثل وزیر بهداشت و درمان و پرونده های موجود در خصوص آمار فساد آسیب دیدگان لیبیایی به حقایقی دست یابند
در این نوشته حضور جنگجویان لیبی در اردن را در سه بعد بحث و بررسی می‌شود .
بعد اول: آیا کشورهای عضو ناتو که به لیبی حمله کردند و قذافی را سرنگون کردند، دوست و همپیمان لیبی نبودند چرا امروز حاضر نیستند فجایع باقی مانده جنگ خانمانسوزی را که خود دامنه آن را شعله ور ساختند را بپذیرند؟ چرا کشوری کوچک مثلی اردن که توان سرویس دهی به شهروندان خود را ندارد و هزینه درمان و دارو در آن نیز بسیار بالاست آسیب دیدگان این جنگ را با آغوش باز می پذیرد و علاوه بر اینکه هزینه درمان از آنها اخذ نمی نماید، هزینه های گزافی نیز برای آنان پرداخت میکند؟ چرا همین زخمیها به بیمارستانهای قطر، ترکیه، کویت وعربستان راهی نمی‌شوند و ترجیح می دهند به اردن بیایند در حالیکه اردن کشوری فقیر و متکی به کمکهای مالی غربی و کشورهای عربی خلیج فارس است و الان قریب یکسال است که مردم اردن نیز مثل مردم دیگر کشورهای عربی به دنبال رهایی از فقر و گرانی و فساد سیستم حاکم بر کشور خود هستند . در عین حال که حکومت چنین وانمود میکند که در اردن اتفاقی نیفتاده با این وجود مردم هر هفته با تظاهرات خیابانی و با شعار اصلاح به دنبال رهایی از فقر و گرانی و زندگی مشقت آوری هستند که عرصه را روز به روز بر آنها تنگ تر کرده است .
اگر چنین نیست پس حکومت اردن،خودسوزی برخی شهروندان را چگونه توجیه میکند؟
طبق آمار و گزارشات مردمی، شهروندان اردنی متوجه این نکته شدند به جای زخمیان لیبییایی حوالی ۱۸۰۰۰ هزار انسان سالم ( از گردانهای طرابلس به فرماندهی عبدالحکیم بلحاج) در خیابانهای اردن پرسه میزنند که خود را همراهان آسیب دیدگان جنگی معرفی می‌کنند ولی نیت باطنی آنان جهاد برای آزادسازی سوریه می‌باشد و با توجه به وجود برخی اخبار و مصاحبه ای که با احمد الجازوی یکی از انقلابیون لیبیایی که در اردن انجام شده، وی به صراحت به حضور لیبیاییها در اردن تاکید کرده و اشاره نموده که هر یک آسیب دیدگان در ترکیه ماهانه ۱۰۰۰ یورو می‌گیرند و در اردن ۱۲۰۰ دلار که اخیرا به ۸۰۰ دلار کاهش یافته است و هر یک از آنان ۱۵۰۰ دلار عیدی می‌گیرند و در صورت بازگشت به لیبی مبلغ ۲۰۰۰ هزار دینار به آنان داده می‌شود . در کجای عالم دولت میزبان به زخمیان یک کشور دیگر میلیونها دلار در ماه پرداخت میکند اگر اردن توانایی پرداخت را دارد چرا همواره کمبود بودجه داشته و دارد و دست به دامن عربستان، قطر، اروپا و آمریکاست آیا همین کشورها بخصوص قطر هزینه ۴۳۰۰۰ هزار افراد حاضر لیبیایی که عملا ۱۸۰۰۰ نفر آنان از مجربترین مبارزان و جنگجویان لیییایی هستند را پرداخت نمی‌کند و این درحالی است که باقی افراد نیز به اسم خانواده های لیبیایی های مجروح در در اردن حضور دارند.
بعد دوم: اما از سویی دیگر برخی اطلاعات درز یافته در رسانه ها حاکی از این است که اخیرا نماینده دستگاههای اطلاعاتی برخی کشورها مثل ترکیه، قطر، عربستان آمریکا و اروپا با حضور فیزیکی در اردن به دنبال ساماندهی و آموزش نیروهای موجود هستند برای مثال هتل مرمره واقع در خیابان مکه در منطقه رابیه به اتاق عملیات اداره اطلاعات ترکیه تبدیل شده است و محل دیدار انقلابیون لیبی با دستگاه اطلاعاتی ترکیه برای آماده سازی نیروها جهت حمله به سوریه از طریق منطقه حایل بین دو کشور (سوریه و اردن) می‌باشد و دستگاه اطلاعاتی اردن با اشراف کامل، تمام تحولات را رصد کرده و از برخی اتفاقات چشم پوشی میکند برای نمونه می توان به عملیات قاچاق ۵۰ تن اسلحه اسراییلی به مبلغ آن ۶۵۰ میلیون دلار اشاره کرد که این محموله به فرودگاه اربیل کردستان انتقال داده شده و مبلغ این محموله از سوی کشور قطر به شرکت رافاییل(شرکت صنایع نظامی اسراییل) پرداخت شده بود . این محموله شامل انواع خمپاره ها و بمبهای ضد نفربر و قناصه ها و تجهیزات دفاع شخصی و دستگاههایی ارتباطی بسیار پیشرفته و… می‌شود، با این وجود دیدار ولید جنبلاط از قطر، کردستان عراق و ترکیه و دیدار سمیر جعجع از اربیل در تاریخ ۱۲ ژانویه ارتباط مستقیم به این قضیه داشته و کشور قطر بدنبال ارسال محموله خریداری شده از اسراییل از طریق فرودگاه اربیل کردستان به شمال لبنان و از آنجا بعد به منطقه ریف دمشق و حمص می‌باشد تا بتواند معارضین مسلح سوری را تغذیه کند بخصوص اینکه نیروهای نظامی لبنان اخیرا در منطقه وادی خالد (منطقه مرزی) انتشار یافته‌اند و ولید جنبلاط با رایزنی بدنبال ارسال محموله از طریق کردستان به معارضین مسلح در منطقه ادلب سوریه به جای حمص و ریف دمشق از طریق اراضی ترکیه با نظارت سرهنگ وسام الحسن بود و اخیرا هم یکی از مسئولان امنیتی خود به نام هشام انیس ناصر را برای رایزنی به اردن گسیل داشته بود که البته بسیار سود بخش بوده است. این اخبار از سوی مرکز اطلاعاتی استراتفورد در واشگتن نشت یافته است و حاکی از آن است که این محموله از طریق بندر قونیه ترکیه به زحله در منطقه بقاع لبنان انتقال داده می‌شود و از طریق منطقه دیر عشایر، عرسال و القاع قاچاق خواهد شد. و از سویی اخیرا وزیر دفاع آمریکا نیز اعلام کرد که در دیدار خود با رییس ستاد مشترک اردن سرلشگر محمد زبن به پایبندی اردن به تعهدات مشارکت نظامی‌با آمریکاییها تاکید کرده است.
بعد سوم: اخیرا اخبار انتشار یافته مبنی بر استقرار موشکهای پاتریوت در مرز شمالی اردن با سوریه برای ممانعت از پرتاب موشکها از سوی سوریه به اسراییل، راکان المجالی وزیر رسانه ای اردن بر آن داشت تا در مقابل رسانه ها این خبر را بخشی از جنگ سرد تلقی کرده و جنجالی بخواند در حالیکه مساحتی به وسعت ۳۰ کیلومتر و به عمق ۱۰ کیلومتر در منطقه مرزی(رمثا ) به عنوان منطقه حایل اعلام شده و کسی حق ورود به این منطقه را ندارد و گفته می‌شود دولت اردن با برپایی اردوگاههایی در این منطقه بدنبال ۲ هدف مهم است: هدف اول: حضور و اسکان مبارزان و انقلابیون لیبیایی در آنجا برای حمله به سوریه.
هدف دوم را می توان از دیدار ویژه آن ماری لیزان (رییس سابق مجلس سنا بلژیک) و وزیر خارجه سابق امور اروپا در پاریس برداشت کرد. محتوای این حاکی از ان بوده که کشورهای اروپایی و آمریکا با رد پذیرش زباله های انسانی منافقین خلق در اردوگاه اشرف به فکر انتقال آنان به منطقه مرزی اردن و سوریه هستند در هر صورت باید پذیرفت که اردن در این راستا به صراحت عمل ننموده و بدنبال فرافکنی در عرصه های مختلف از طریق هم پیمانان اروپایی و آمریکایی خود می‌باشد و مصلحت اسراییل و دولتهای حامی آن رژیم منحوس مثل قطر، عربستان و کویت را به مصلحت عرب و فلسطینیها ترجیح می دهد و شعار کشاندن فلسطینیها به پای میز مذاکرات صلح نیز شعاری بیش نبوده و اهدافی جز تامین خواسته های اسراییل، آمریکا و اروپا نمی‌باشد و در این رهگذر اردن حلقه گروههای مقاومت را بواسطه هم پیمانان غربی و اسراییلی خود تنگتر ساخته و با میزبانی خالد مشعل بهدنبال استقبال از گروههای مقاومت در خاک اردن نبوده، بلکه بهدنبال تخریب چهره مقاومت و مساعدت در رسیدن به اهداف اسراییل یعنی کنار گذاشتن اسلحه از سوی گروههای مقاومت بوده و می خواهد به هر نحوی مانعی برای آزاد سازی قدس شریف و فلسطین باشد.
