موعود پایگاه اینترنتی موعود
«محمد سلطان احمد» یکی از علمای میانمار و مسئول تشکل‌های اسلامی منطقه آرکان گفت: از ملت ایران می‌خواهیم که در ماه مبارک رمضان بیاد مردم میانمار باشند و صدای استغاثه آنها را بی‌جواب نگذارند.
به گزارش فارس، ستاد مردمی حمایت از مستضعفین میانمار(برمه) تشکیل شد.
این ستاد مردمی امروز و در دفتر اتحادیه بین المللی امت واحده با حضور فعالان دانشجویی و حقوق بشر تشکیل شد.
در این نشست با «محمد سلطان احمد» یکی از علمای میانمار و مسئول تشکل‌های اسلامی منطقه آرکان، ارتباطی به صورت ویدئو کنفرانس برگزار شد که سلطان احمد طی آن به تشریح وضعیت کنونی میانمار پرداخت.
وی گفت: شرایط فعلی میامنمار بسیار وخیم و بحرانی است و کستار مسلمانان همچنان ادامه دارد. هیچ کمکی به ما نمی‌شود و و هیچ دسترسی‌ای هم به مناطقی که کشتار در آنجا اتفاق می‌افتد وجود ندارد.
سلطان احمد با اشاره به اینکه تاکنون ۲۰۰هزار نفر آواره شده‌اند، گفت: بخشی از آوارگان به سمت مرز بنگلادش در حال حرکت هستند و بخشی از آنها نیز در مرز سرگردانند که بصورت جدی با مشکل غذا و دارو مواجه هستند.
این عالم اسلامی تصریح کرد: رئیس جمهور میانمار اجرای سیاست پاکسازی نژادی را ابلاغ کرده است و اعلام کرده که باید ۸۰۰هزار نفر برمه را ترک کنند؛ اما اعتقاد داریم که آنها حق چنین برخوردی ندارند.
سلطان احمد ضمن تشکر از ایران بخاطر مواضعش در خصوص جنابات برمه، بیان کرد: متاسفانه جامعه جهانی هیچ موضعی نگرفته است.
وی افزود: شرایط کنونی ما نظیر شرایط مسلمانان غزه است چراکه برمه در محاصره کامل است و تنها به مرز بنگلادش دسترسی داریم.
این فعال حقوق بشر با بیان اینکه یکی از مشکلات اصلی ما نبود رسانه است، تصریح کرد: دولت بنگلادش هیچگونه همکاری‌ای با ما نمی‌کند.
وی افزود: دولت‌ها و سازمان‌های مردم نهاد باید به دولت میانمار فشار بین المللی وارد کنند و تا وقتی بحران تمام نشده است نباید مردم مسلمان میانمار را رها کرد.
سلطان احمد گفت: چند روز دیگر ماه مبارک رمضان شروع می‌شود اما مردم مسلمان ما نه غذایی دارند و نه حتی سرپناهی.
این عالم اسلامی‌با تاکید بر لزوم اجرای یک برنامه عملیاتی گفت: ما در حال سازماندهی حرکت کشتی‌های صلح حامل فعالان حقوق بشر و رسانه از سمت اندونزی و تایلند به سواحل میانمار هستیم و قصد داریم یک کاروان آزادی شبیه آنچه که در خصوص غزه صورت گرفت، تشکیل دهیم؛ البته پیش بینی می‌کنیم که ارتش برمه به این کاروان همانند ارتشی‌های رژیم صهیونیستی حمله کند، اما برای ما اهمیتی ندارد چراکه باید با اجرای این حرکت، جهان را متوجه برمه کنیم.
یکی دیگر از فعالان حقوق بشر که اصالتا برمه‌ای و اکنون ساکن مالزی است در ادامه این گفت‌وگو حاضر شد و گفت: حکومت برمه حکومت ظالمی‌شبیه رژیم صهیونیستی است؛ آنها با مسلمانان با عدالت برخورد نمی‌کنند و حقوق آنها را به رسمیت نمی‌شناسند و حتی از اجرای قوانین بین المللی امتناع می‌کنند.
وی با اشاره به اینکه تاکنون ۵۲هزار نفر از مسلمانان میانمار قتل عام شده‌اند، گفت: آماری که از وضع شهر به دست ما رسیده است، حکایت از آن دارد که تاکنون ۳۳ مسجد و مصلی هم ویران شده‌اند.
در ادامه مجددا سلطان احمد بروی خط ارتباطی آمد و گفت: دولت بنگلاش هم در ظلم، چیزی از دولت میانمار کم‌تر ندارد؛ ما از ملت و حکومت ایران که از کشورهای بزرگ و قوی اسلامی است و از اخوان المسلمین و از دولت و ملت مالزی و اندونزی درخواست کمک می‌کنیم و از آنها می‌خواهیم که در ماه مبارک رمضان بیاد مردم میانمار باشند و صدای استغاثه آنها را بی‌جواب نگذارند.
این فعال حقوق بشر با بیان اینکه مرزها از ۳ ژوئن بسته شده است، گفت: امکان کمک رسانی به مناطق بحران زده وجود ندارد و تنها یک کمپ با ظرفیت محدود چند هزار نفره توانستیم در تایلند مستقر کنیم و قصد داریم بخشی از کمک‌ها را با همان کشتی های آزادی به این مناطق برسانیم.
سلطان احمد با بیان اینکه حتی صلیب سرخ جهانی در میانمار حضور ندارد، گفت: تنها توانسته‌ایم با تشکل پزشکی «نرسی» که یک تشکل بشر دوستانه است و قبلا نیز در غزه کمک رسانی کرده است، ارتباط بگیریم.
وی افزود: یکی از مطالبات ما باز شدن مرز بنگلادش است اما مطالبه اصلی ما این است که دولت برمه حقوق مسلمانان را به رسمیت بشناسد و البته تقاضا داریم تا بازرس‌های مستقل سازمان ملل در منطقه حضور پیدا کنند و اوضاع را از نزدیک ببینند.
این عالم اسلامی‌با بیان اینکه امکان تشکیل حلقه‌های مقاومت وجود ندارد، تصریح کرد: قبل از سال ۱۹۶۲ گروه‌های مقاومت در میانمار وجود داشتند اما پس از آن و تحت تاثیر دولت میانمار، این گروه‌ها در خاک بنگلادش مستقر شدند؛ اما دولت بنگلادش آنها را دستگیر کرد و اکنون رهبران اصلی مقاومت در زندان هستند.
وی در پایان با بیان اینکه مسلمانان باید حق تحصیل علم و دانشگاه رفتن در میانمار داشته باشند، اظهار داشت: باید تمام آوارگانی که در ۱۴ کشور جهان مستقر هستند به میانمار برگردند و دولت میانمار باید تابعیت آنها را براساس قانون بپذیرد.
