موعود پایگاه اینترنتی موعود
سالهاست که منطقه ی خاورمیانه با چند مشکل مهم و اساسی روبرو بوده و یکی از بحرانی ترین مناطق جهان به شمار می آید .
مهم ترین و بارز ترین و اساسی ترین ریشه بحران خاورمیانه مسأله فلسطین و جنگ مداوم رژیم جعلی اسرائیل با مردم فلسطین و با برخی از کشورهای همجوار فلسطین اشغالی از جمله لبنان است. از سال ۱۹۴۸ تا کنون که اسرائیل اعلام موجودیت کرده است، حملات بی وقفه این رژیم علیه ملت فلسطین ادامه داشته است. میلیون ها نفر از مردم فلسطین از سرزمین خود رانده و آواره شده‌اند و هزاران نفر از آنها به اسارت رژیم صهیونیستی در آمده‌اند و هزاران نفر دیگر هم به شهادت رسیده و ده ها هزار نفر نیز زخمی‌شده‌اند. منطقه ی خاورمیانه به خاطر شرایطی که رژیم اشغالگر قدس ایجاد کرده، به منطقه ای بحرانی و متشنج و نا آرام تبدیل شده است. دشمن صهیونیستی در ماه های اخیر و به خصوص پس از مرگ مغزی شارون – قصاب فلسطینی ها- به منظور نشان دادن عدم تغییر سیاست های ضد بشری خود، اقدامات تروریستی خویش را بر ضد ملت فلسطین شدت بخشیده است از سویی همچنان به صورت شبانه روزی دست به یورش وحشیانه به خانه و کاشانه ی مردم فلسطین می زند و به کشتار و ترور مردم و شخصیت های فلسطینی ادامه می دهد از سوی دیگر فشار خود را برای نادیده گرفتن انتخابات مردم فلسطین ادامه داده و با فشار سیاسی سردمداران آمریکا بر دولت های عربی و بر رئیس دولت خودگردان فلسطین می خواهد دولتی دیگر را در فلسطین، آن چنان که خود می پسندد – بر سر کار آورد. اسرائیل هر روز و به طور مرتب، سرزمین فلسطین را ویران می‌کند. بر شدت تخریب زیربناها و اقتصاد آن، می افزاید. فضای ناامن برای زندگی همه ی مردم فلسطین به وجود می آورد. آیا در این شرایط مردم جهان می توانند سکوت کنند؟ اسرائیل انتخاب مردم فلسطین را در برگزیدن دولت مردانشان بر نمی تابد و مردم آن سامان را به خاطر انتخاب دولت مورد نظر خود به صورت دسته جمعی تنبیه می‌کند. وزرا، نمایندگان مجلس و منتخبین مردم فلسطین را از درون خانه هایشان دستگیر و زندانی می‌کند. هزاران فلسطینی را در طی سالهای طولانی و در شرایط بسیار بد و غیر انسانی در زندانهای مخوف در حبس های طولانی نگه می دارد . رژیم صهیونیستی می خواهد نوع حکومت فلسطینیان و افراد مناسب برای دولت این کشور را به آنها دیکته کند. روزی نیست که مردم سرزمین فلسطین توسط نظامیان وحشی و جنگنده های اسرائیل کشته و یا زخمی نگردند. فلسطین تنها سرزمینی در دنیا است که حقوق بشر در آن به صورت شبانه روزی از سوی رژیم اسرائیل نقض و ضایع می‌گردد. ولی پرچم داران مدعی حقوق بشر همیشه در برابر این جنایات سکوت کرده‌اند. آنها – به خصوص رژیم آمریکا – هر روز اسرائیل را تشویق به جنایات بیشتر می‌کنند. آیا مردم دنیا می توانند در برابر این ظلم آشکار به سکوت خود ادامه دهند؟ چرا آمریکا بایستی سالانه بیش از سه میلیارد دلار در اختیار رژیم صهیونیستی قرار دهد؟ تا اسرائیل آن را خرج کشتن و حمله به مردم فلسطین بنماید. چرا آمریکا به طور مرتب تسلیحات و تجهیزات کشتار فلسطینیان را در اختیار رژیم اسرائیل می‌گذارد؟ چرا اسرائیل تنها مرکز عمده ی ذخیره و نگاه داری سلاح های هسته ای در خاورمیانه است؟ اسرائیل با بمب های هسته ای خود، کدام ملت را می خواهد نابود کند؟ چرا فلسطینی ها باید همیشه در محاصره ی دائمی نظامیان اسرائیلی باشند و چرا آنان نباید راهی به دنیای آزاد داشته باشند؟ چرا اسرائیل باید اجازه یابد که با کشیدن یک دیوار بزرگ و طویل بتونی، میلیون ها فلسطینی را در سرزمینشان به طور دسته جمعی زندانی کند؟ چرا جامعه بین المللی با سکوت خود، از مجموعه ی اقدامات ضد بشری رژیم صهیونیستی چشم پوشی می نماید؟ چرا بایستی مدافعان تجاوز اسرائیل به مردم فلسطین و لبنان که خود را جامعه بین المللی می نامند بین اشغالگر و اشغال شده علامت تساوی بگذارند و مقاومت در برابر اشغال و تروریسم دولتی اسرائیل را تروریسم بنامند؟ آیا آنها می خواهند اشغال را توجیه کنند؟ چرا ملت هایی که از مردم مظلوم فلسطین حمایت می‌کنند و به وحشی گری ها و جنایات دائمی اسرائیل اعتراض می نمایند، آنها را به عنوان حامیان تروریسم معرفی می‌کنند؟ چرا باید آمریکا اجازه داشته باشد به طور مرتب اسرائیل را به پیشرفته ترین سلاح های کشتار جمعی و بمب های ضد نفر خوشه ای و هواپیما های بدون سرنشین جاسوسی و تجهیزات ترور و شکنجه مجهز نماید و پیشرفته ترین فناوری ها را برای تولید سلاح های ضد بشری در اختیار قاتلین مردم فلسطین قرار دهد؟ آیا بازهم باید سکوت کرد؟ آیا فلسطینی ها در برابر ظلم مداوم به فرزندان و سرزمینشان، حتی اجازه فریاد زدن در برابر صهیونیست ها را ندارند؟ آیا آنها نباید دست به انتفاضه و قیام همگانی علیه دشمن خود بزنند و از توان خود و جان های خود برای مقاومت مشروع و قانونی استفاده کنند؟ مردم دنیا برای جلوگیری از کشتار مستمر زنان و کودکان و کهنسالان و جوانان بی گناه فلسطینی به چه راه حلی می اندیشند ؟ آیا دولت های منطقه ی خاورمیانه باید همیشه یاور ظالم باشند و در برابر ظلمِ به مظلوم، ساکت بنشینند؟ یا بنا به فرمایش مولای آزادگان جهان امام علی ابن ابی طالب علیه السلام یاور مظلوم و دشمن ظالم باشند؟«کونوالظالم خصماً و للمظلوم عوناً»
حال که در نظام بین الملل و در مناسبات جهانی هیچ مرجعی برای رسیدگی به حقوق مردم فلسطین که از سوی رژیم خودکامه اسرائیل به طور مرتب زیرپا گذاشته می‌شود وجود ندارد، چه وسیله ای برای ابراز نارضایتی و اطفای آتش خشم مردم جهان در برابر جنایات رژیم اسرائیل وجود دارد؟ وقتی هر روز رسانه های گروهی و رادیو و تلویزیون ها و مطبوعات غربی برای توجیه کشتار مردم فلسطین و در حمایت از جنایات رژیم صهیونیستی مطرح می‌کنند که: چند تروریست فلسطینی به دست سربازان اسرائیلی کشته شدند، چه باید کرد؟ مردم بی دفاع و بی پناه فلسطین از چه مرجعی باید تعریف تفاوت حقوقی و قضایی صفت خود را به نام تروریست غیر مسئول و صفت قاتلین خود را با عنوان سرباز مسئول خواستار شوند؟ پرسش اساسی مردم دنیا از آمریکا و اسرائیل این است که چرا حرفه و شغل این رژیم ها و حامیانشان در پنهان کردن اساس اجبار مردم ستم دیده ی فلسطین به دفاع از حق مشروع خود است؟ پرسش اساسی مردم زیر ستم جهان این است که اگر وظیفه و نقش سازمان ملل متحد در منشور آن سازمان، تأمین صلح و امنیت ملل جهان ثبت شده است، پس چرا این سازمان در بیش از مدت پنجاه سال عمر خود، به خاطر سلطه بی چون و چرای دولت های صاحب حق وتو در شورای امنیت، به هیچ قدرت بنیادی برای تأمین صلح و امنیت مردم جهان تبدیل نشده است؟ و چگونه است که تمامی قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل در مورد تخلیه اراضی اشغالی فلسطینیان از دست قوای اسرائیل، بدون هیچ گونه بیمی از عکس العمل سازمان ملل، به سطل زباله ریخته می‌شود و به اجرا در نمی آید؟ چرا اسرائیل با داشتن بیش از ۲۰۰ کلاهک اتمی در زرّاد خانه های خود هیچ یک از قطعنامه های تحریم سلاح های اتمی را امضا نکرده و به NPT نپیوسته است؟ پاسخ مشخص است. چون آمریکا از اسرائیل، حمایت همه جانبه می‌کند و اسرائیل پایگاه بزرگ و سرپل نظامی آمریکا در خاورمیانه برای سلطه بر مردم این منطقه است. متأسفانه شورای امنیت سازمان ملل در جریان جنگ اخیر ارتش اسرائیل علیه مردم لبنان، چهره ی سیاهی از خود به نمایش گذاشت. این شورا علی رغم خواست دولت لبنان، مردم جهان و سران کشورهای عربی از تشکیل جلسه به موقع برای توقف حملات ارتش اسرائیل به لبنان، خودداری نمود و آنقدر زمان و فرصت در اختیار رژیم صهیونیستی قرار داد تا ظرف ۳۳ روز، ارتش جنایت کار اسرائیل تمام زیربناها و تأسیسات اقتصادی مردم لبنان را منهدم نموده و بیش از یک میلیون نفر از جمعیت آن کشور را آواره و بی خانمان نماید و تنها در زمانی که اسرائیل به آمریکا اعلام نمود که هیچ گونه راه حل نظامی‌برای شکست حزب الله وجود ندارد، آنگاه شورای امنیت سازمان ملل اقدام به صدور قطعنامه ای نمود که آنهم ضمن توقف عملیات جنگی و نه آتش بس دائمی، بتواند فشار سیاسی جدیدی را بر مردم لبنان و به نفع اسرائیل اعمال نماید. این بی عدالتی ها را چگونه باید از بین برد؟ مردم لبنان پس از سالیان دراز که تحت فشار و حملات مداوم اسرائیل قرار داشته‌اند به این نتیجه رسیدند که نمی توانند منتظر اقدامات بین المللی برای کاهش جنایات دشمن باشند. آنها تشخیص داده‌اند که برای نجات خود از بمباران ها و گلوله باران های دشمن صهیونیستی و بیرون کردن نظامیان اسرائیل از سرزمین خویش، باید خود، دست به کار شوند. در نتیجه در درون خود مقاومتی مردمی را براساس عقاید اسلامی‌شکل داده‌اند و حزب الله را پدید آورده‌اند. مردم لبنان هم اکنون درک کرده‌اند که وجود حزب الله عامل اصلی امنیت، ثبات و آرامش سرزمینشان است. ملت فلسطین هم احساس کرده‌اند که انتظار از دولت های قدرتمند، و نیز تنها چشم دوختن به کمکهای دولتهای عربی بی فایده است. آنها درک کرده‌اند که تمام قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل برای محکوم کردن جنایات اسرائیل علیه مردم فلسطین، در زمان های مختلف و در سالیان دراز، فقط و فقط به خاطر مخالفت آمریکا و وتوی شیطان بزرگ به تصویب نهایی نمی رسد. لذا با دست خالی دست به قیام بزرگ انتفاضه زدند تا سرنوشت خویش را خود، بدست گیرند. در این شرایط مردم جهان هم نمی خواهند تنها نظاره گر صحنه های کشتار و ترور مردمان بی سلاح فلسطینی باشند بلکه آنها هم می خواهند نقش مهم خود را در حمایت از مردم فلسطین اِعمال کنند. البته مسلمانان وظیفه ای بالاتر دارند زیرا پیامبر اعظم محمد مصطفی (ص) فرمود:« مَن اَصبَحَ وَ لَم یَهتَمَّ بِاُمورِالمُسلِمین فَلَیسَ بِمُسلم»بنابراین همه ی دلسوزان عالم به دنبال راه حلی عملی برای پایان دادن به ریشه های نا امنی در منطقه ی خاورمیانه هستند. حضرت امام خمینی رضوان الله تعالی، بر اساس بینش اسلامی و تأسّی به قرآن مجید، راه را به همه ی آزاداندیشان و صلح خواهان جهان نشان داده است. برای اولین بار از زمان اشغال فلسطین و به منظور وارد کردن قدرت عظیم مسلمانان و مستضعفان جهان در حمایت از مردم مظلوم فلسطین، بنیان گذار انقلاب اسلامی و پرچم دار نهضت جهانی اسلام، در ۲۷ سال پیش، آخرین جمعه ی مبارک ماه رمضان را که از ایام قدر است به عنوان روز قدس انتخاب نمودند تا مسلمانان جهان و دولت های اسلامی طی مراسمی، همبستگی بین المللی خود را در حمایت از حقوق قانونی مردم فلسطین اعلام نمایند و با پیوستن به یکدیگر، دست این رژیم غاصب و پشتیبانان آن را از سر ملت فلسطین کوتاه نمایند. با این اقدام امام راحل عظیم الشأن، مسأله فلسطین به عنوان مهمترین دغدغه جهان اسلام مطرح و راه حل آزادی قدس و نجات مردم فلسطین نیز مشخص شد . اعلام روز جهانی قدس، مصیبت اشغال فلسطین را در رأس مسائل جهان اسلام معرفی کرد و از همه ی مسلمانان و مستضعفان جهان خواست تا با کمک یکدیگر به یاری خواهران و برادران خود در فلسطین بشتابند تا اسرائیل نتواند به اشغال سرزمین های فلسطینی ادامه دهد و ملت فلسطین را تضعیف نموده و از پای درآورد. اگر مردم مسلمان جهان در یک همایش عظیم جهانی در روز قدس، هر کدام، بنابر توصیه ی حضرت امام خمینی، یک سطل آب بریزند، اسرائیل را آب خواهد برد…. به امید آن روز
