آخرین توقیع
شيخ طوسی نقل می‌کند:
در سالی که شيخ علی بن محمد سمری ( نایب چهارم) از دنيا رفت، در بغداد بودم. چند روز قبل از درگذشتن به خدمتش رسيدم. او توقيعی را برای مردم خارج ساخت که نسخه آن چنين است:
بسم الله الرَحمن الرَحیم
ای علی بن محمد سمری!
خداوند پاداش برادرانت را در مرگ تو بزرگ گرداند. تو تا شش روز ديگر می‌ميری. پس کارت را سامان ده و به کسی به عنوان جانشين پس از خود، وصيت مکن که ديگر غيبت دوم [تامه] واقع شده است.
ديگر ظهوری نيست مگر به اذن خداوند و آن پس از مدتی دراز و بعد از آنکه دل‌ها سخت شد و زمين از ستم پر شد، رخ خواهد داد.
به زودی از شيعيانم کسانی خواهند آمد که ادعای ديدار مرا می‌کنند. آگاه باشيد هر کس پيش از خروج سفيانی و صيحه آسمانی ادعای ديدار مرا کرد، دروغگو و مفتری است. وَلا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلاّ بِاللهِ الْعَليِّ الْعَظيمِ.
راوی گويد: از اين توقيع نسخه‌برداری کرديم و از نزد او بيرون آمديم و چون روز ششم فرا رسيد، نزد علی بن محمد بازگشتيم و ديديم نزديک است جان بدهد. از او پرسش شد: چه کسی جانشين تو خواهد بود؟
گفت: خدا را امری است که خود، رساننده آن است و درگذشت.
پس از وفات نایب چهارم, دوران غیبت کبرا آغاز شد. دورانی که تا امروز نیز ادامه یافته است.
منبع : درسنامه فرهنگ مهدوی و انتظار جلد اول منم مهدی (زندگی و شخصیت امام مهدی علیه السلام )